Bij de Aalbersestraat organiseren onze medewerkers verschillende activiteiten voor bewoners. Behalve sporten kunnen cliënten er ook muziek maken en percussieworkshops volgen. Initiatiefnemer Ralph Dirksen, muzikant en begeleider, vertelt hoe dit is ontstaan.
Ralph Dirksen (1964) is persoonlijk begeleider bij de gelijknamige woonvoorziening van HVO-Querido aan de Aalbersestraat in Geuzenveld, Amsterdam Nieuw-West. Muziek speelde in zijn leven altijd een grote rol en dat is nog steeds zo, zowel in zijn werk als daarbuiten. Na een studie kultureel werk, ‘nog met een K,’ aldus Ralph, in Leiden werkte hij een tijd lang als jongerenwerker en programmeur bij de poppodia Akhnaton in Amsterdam en Tagrijn in Hilversum.
Liefjes
‘Ondertussen was ik, zoals altijd, met muziek bezig,’ vervolgt Ralph. ‘Ik heb in heel veel verschillende bands en bandjes gezeten. We zijn in Haarlem begonnen als Putain Putain, daarmee hebben we nog op Bevrijdingspop gespeeld. In alle mogelijke samenstellingen, onder allerlei namen en in heel veel genres hebben we zo’n beetje in alle Nederlandse zalen gespeeld en ook door Europa getourd.
Op een gegeven moment was ik meer met theater en acteren bezig en toen ben ik heel even gestopt met muziek, wat je kunt geen twee liefjes tegelijk hebben, althans niet op het gebied van de kunst. Maar toen vroeg mijn vrouw, die zingt en basgitaar speelt, of ik kon invallen in haar band De Klik en zo was ik toch weer drummer. Naast deze akoestische band, drum ik ook in de Fall Out Five, dat is dan weer een vrij stevige elektrische band.’
Ska
Ralph werkte intussen als hulpverlener bij SWOZ/De IJlanden, een van de voorlopers van Cordaan, en later als werkmeester in het bijzonder onderwijs bij Orion. ‘Daar ben ik na tien jaar, geheel buiten mijn schuld, vanwege bezuinigingen ontslagen en toen moest ik ineens gaan nadenken over wat ik verder wilde,’ vervolgt hij. ‘Voor een eindfeest van het Orion college heb ik toen een nieuwe band opgericht, The Rudies, een tienkoppige ska-band. Voor ons eerste optreden hebben we de eerste elpee van The Specials integraal uitgevoerd. Echt een feest. Ik wilde nu eens niet de drummer zijn, want ik ben altijd al de drummer, dus in The Rudies ben ik de zanger. Dat begon als een grapje, een eenmalig project. Speciaal onderwijs, de Specials, begrijp je, maar we zijn doorgegaan en hebben al op veel plaatsen gespeeld.’
Vis in het water
Vier jaar geleden, op een fancy fair van de school van mijn zoon, kwam ik toevallig in een gelegenheidsbandje terecht met Hans Vandenburg, een van mijn idolen, bekend van Gruppo Sportivo. Hij vroeg: Ralph, wat ga je nou doen qua werk? Hans nam mij mee naar Paradiso waar op dat moment een muziekfestival van HVO-Querido aan de gang was. Ik vond het te gek! Ik dacht: wow, bij die organisatie wil ik wel werken. Dus ik heb gesolliciteerd. Ik kon toen kiezen uit maar liefst vijf locaties en ik heb voor de Aalbersestraat gekozen.
Het sprak me hier meteen aan. De plek, de mensen die hier wonen, de sfeer, het nieuwe, alles was toen nog in ontwikkeling. De collega’s, die net een beetje anders zijn, een beetje cowboys. Ik voel me hier als een vis in het water.
Workshops
En toen kwam corona, dat is nu ongeveer een jaar geleden. In het begin wisten we niet hoe of wat, maar er kon niks, zoveel was duidelijk, alles lag stil en die gasten zaten allemaal thuis. Ook de dagbesteding van de bewoners. En dat is voor de meesten heel belangrijk. Iets te doen hebben, je kunnen afreageren, je zinnen verzetten. Er was al de mogelijkheid om te sporten bij ons aan de Aalbersestraat en daar heb ik muziek maken aan toegevoegd. Onze voorziening zit in een voormalige kerk, een groot gebouw, met veel ruimte, ook in de kelder. Daar val je niemand lastig met een beetje herrie. Daar heb ik met steun van onze teammanager Suzanne van Dijk een kleine muziekruimte ingericht. Ik heb voor een zacht prijsje een mooi drumstel samengesteld via bevriende muziekhandelaren, onder andere Rocksupplies. Nu geef ik bewoners daar percussieworkshops.
Dit muziekproject heet The Disciples Gogo Music, de discipelen omdat we in een kerk zitten en gogo klinkt gewoon lekker funky.
Het mooie van drummen is dat je meteen, letterlijk, aan de slag gaat. Je hoeft geen noten te kunnen lezen. Je hebt op dit niveau niks te maken met melodie en harmonie en het is nooit vals. Pak een stok, iedereen kan op een trommel slaan. Ik zeg wel eens tegen bewoners: als je een vent een klap kunt geven, en dat hebben de meesten wel eens gedaan, dan kun je ook een trommel raken en drummen.
Contact
Over het algemeen maak ik vrij makkelijk contact met bewoners. Dat is mijn mazzel, want contact maken met klanten is een van de belangrijkste dingen in ons werk, het is een voorwaarde om je werk te kunnen doen. Eerst connectie, dan pas correctie. Het helpt als je een lange adem hebt, maar je geduld wordt meestal beloond.’
Samen muziek maken
Barry, van oorsprong uit het Afrikaanse Frans-Guinee, maar al 28 jaar in Nederland, is een van de bewoners van de Aalbersestraat die zich regelmatig bij Ralph laat zien voor een drumles. Hij heet eigenlijk Mohamed, maar omdat er al meerdere Mo’s bij deze locatie wonen, noemt iedereen hem Barry en hij vindt het prima, hij doet het zelf ook. Barry staat op het punt om naar een eigen woning in Osdorp te verhuizen, maar hij is beslist van plan om af en toe terug te komen voor een praatje en om een partijtje te drummen. Barry houdt van muziek. Tot voor kort luisterde hij er alleen maar naar, nu hij is gaan oefenen, maakt hij af en toe ook zelf muziek. ‘Ralph is een goede leraar,’ vertelt Barry, ‘en het is echt leuk om samen te spelen.’