Op 4 april vond het symposium ‘Samenwerken met naasten. Hoe? Zo!’ plaats op de Hogeschool van Amsterdam. Na de start van de inschrijving voor dit symposium bleek de belangstelling zo groot dat al snel het maximale aantal deelnemers was bereikt. De organisatie verwelkomde ongeveer 300 deelnemers uit het hele land, die naar Amsterdam waren gereisd.
Samenwerken met naasten vanuit verschillende perspectieven
In het eerste gedeelte van het plenaire programma vertelden verschillende sprekers vanuit hun perspectief over het werken met naasten. Inge van Marle geeft als ervaringsdeskundige workshops en trainingen aan zowel naasten als professionals over de essentiële aspecten voor naasten. Ze deelde op aangrijpende wijze haar ervaringen over de zorg voor een kind met een eetstoornis en een kind dat kampt met psychische problemen. En hoeveel tijd en moeite het haar heeft gekost om zelf overeind te blijven en haar eigen leven weer op te pakken.
Delen van informatie als grondstof voor samenwerking
Daarna was het woord aan gezondheidsjurist Jolanda van Boven die het publiek meenam in de ogenschijnlijke tegenstelling tussen het belang van naasten en de privacywetgeving. Ze ging met name in op de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG). Jolanda was vorig jaar al spreker op een naastenavond van HVO-Querido in de Muiderkerk en wist toen al een onuitwisbare indruk te maken. Ook nu legde ze op kraakheldere en boeiende wijze uit dat de AVG het uitwisselen van informatie juist mogelijk maakt. Uiteraard zolang dat zorgvuldig en transparant gebeurt en met uitleg wordt vastgelegd.
Troost?
Daarom is het nodig dat professionals en naasten leren om samen te werken en van elkaar weten wat ze van elkaar mogen en kunnen verwachten. Zij rondde haar verhaal toepasselijk af met de woorden van de Vlaamse psychiater Dirk de Wachter. ‘Wat ik zelf heb meegemaakt, doet me nadenken over de vraag: als een mens in de miserie zit, wat helpt dan? Wat doen we wanneer het noodlot ons treft? Waar vinden we troost? Het antwoord kun je in enkele woorden samenvatten: in de aanwezigheid van de ander. Dat is de basis.’
Triadisch werken in de praktijk
Triadisch werken is niet altijd even makkelijk. Maar als je er tijd in investeert en eenmaal weet hoe je dit goed aanpakt, dan levert dat iedereen iets op. Die meerwaarde werd in het panelgesprek belicht vanuit begeleiders en naasten. Ton en Lucia vertelden al eerder in een interview over de ervaringen die zij hebben met de zorg voor hun zoon. Zij weten als geen ander hoe het is als er geen samenwerking is met de hulpverlener, maar ook welk verschil het maakt als dat wél zo is. Toen Daan begeleider werd hun van zoon verliep het contact niet direct soepel. Daar liet Daan zich echter niet door weerhouden en uiteindelijk ook met resultaat. Door de samenwerking met Ton en Lucia heeft hun zoon een persoonlijke groei doorgemaakt. Ook Mohcine had aanvankelijk geen makkelijke start met een vasthoudende naaste die uitdrukkelijk betrokken wilde zijn bij de zorg voor haar zoon. Eenmaal het ongemak voorbij groeide de samenwerking en het inzicht over de waarde hiervan voor iedereen.
‘Je doet het minder gaat als je naasten niet betrekt’
Eerder die middag stelde Henk-Willem Klaassen op zijn laatste werkdag als naastenadviseur en trainer bij HVO-Querido al vast dat het aanbod van trainingen, workshops, etc. voor naasten groot is. In de afsluiting van de middag concludeerde hij ook dat er de afgelopen jaren veel is ontwikkeld en dat we daar ook van hebben geleerd. Daar kon bestuurder Jessica zich van harte bij aansluiten. OOk zij is trots op de samenwerking met anderen, zoals bij het onderzoek ‘Social Network First?’. Iedereen is naaste, en met die gedachte deelde Jessica ook haar persoonlijke verhaal als naaste van ‘Bert’ en de actieve rol die zij daarin neemt. Waar het op neerkomt: je doet het minder goed als je naasten niet betrekt en het is ook belangrijk dat hiervoor beleid is. Daarmee gaat voorzitter Irma met de vakgroep Naasten en informele steun verder aan de slag. Zij sprak de wens uit om dit vooral samen te doen met de partijen die aanwezig waren.
Prijs
Als kroon op deze middag en eervol afscheid ontving Henk-Willem uit handen van MIND Ypsilon-directeur Bert Stavenuiter de Ypsilon Jubileumprijs voor zijn inspanningen voor naasten en om de triade tot de gouden standaard te maken.
Van Friesland tot aan Limburg
Het symposium kende een grote verscheidenheid aan bezoekers, waaronder ongeveer 100 collega’s van HVO-Querido. Onder hen waren zorgprofessionals, naasten en vertegenwoordigers van organisaties die de belangen van naasten behartigen, maar bijvoorbeeld ook een afgevaardigde van de politie. De deelnemers kwamen uit verschillende delen van het land, waaronder Friesland, Groningen, Twente, Brabant en Limburg. En wat vonden zij van deze middag? ‘Te kort’, ‘Leerzaam’, ‘Bewustwording’, ‘Vernieuwend’ en ‘Smaakt naar meer’ waren enkele reacties uit de zaal. Daaruit bleek het belang van en de behoefte aan deze bijeenkomst.
Het symposium werd georganiseerd door HVO-Querido, het lectoraat Stedelijk Sociaal Werk, het lectoraat Empowerment & Professionalisering (Inholland) en de onderzoeksgroep Social Network First?.
