De Buitenhof in Buitenveldert is een nieuwe semipermanente opvang van HVO-Querido voor 185 vluchtelingen, met name gezinnen, uit Oekraïne. Teammanager Jolanda Verkuyl geeft een rondleiding.
Jolanda Verkuyl was de laatste tijd teammanager van onze vier opvanglocaties voor vluchtelingen uit Oekraïne in de gemeente Haarlemmermeer. Maar die opdracht is per 1 juli van dit jaar naar RIBW K/AM gegaan en dus heeft zij tijd voor andere dingen. Zo anders is het overigens niet, de doelgroep is hetzelfde, maar dan in Amsterdam.
Veilig
‘We zijn hier in een voormalig verpleeghuis van Cordaan,’ vertelt Jolanda. ‘Onze opvang voor Oekraïners beslaat maar een deel van het complex. Wij zitten in de zogeheten laagbouw. De ruimte direct hiernaast is nog niet verhuurd. Daar weer naast, in de flat op 2b, zitten De Regenbooggroep en collega’s van HVO-Querido met een passantenpension voor economisch daklozen.
Aan de andere kant zit Rosj Pina, een Joodse basisschool. Als die open is, staat daar marechaussee voor de deur. Wij hebben ook 24 uur per dag beveiligers van No Kidding. Zij bemannen de entree en lopen rondes in en om het pand. Dus qua veiligheid zit het hier wel goed.
De Buitenhof, entree
Vlakbij
Onze bewoners verbleven eerder in het voormalige Holiday Inn hotel aan de Boelelaan. Het zijn vooral gezinnen, we hebben hier ruim zestig kinderen in huis. Voor hen is het een verhuizing van een paar honderd meter. Het is heel dichtbij elkaar. De meeste bewoners kennen de buurt al, de kinderen kunnen op dezelfde school blijven, mensen leggen dezelfde route af naar hun werk. Veel mensen hebben hun weg intussen al aardig gevonden in Amsterdam.
Bruggetjes in De Buitenhof
Delen
Het grote verschil is dat hun vorige plek een hotel was en dit een voormalig verpleeghuis en nu een semipermanente opvang. In het hotel hadden mensen bijvoorbeeld eigen sanitair, hier moeten ze meer dingen delen. We hebben twee- en driepersoonskamers en per groep van 20 tot 24 personen delen bewoners een keuken en een huiskamer. Dat je hier zelf kunt koken, ervaren de meeste mensen als een flinke vooruitgang.
Het Amstelpark is hier om de hoek, een stukje verderop zijn sportvelden. Het is een fijn pand op een topplek.
Een bewoner van De Buitenhof
Huiselijk
Het is een voordeel dat dit pand is ontworpen om te wonen. Het voelt niet als kamperen in een kantoor. Het is misschien een beetje ouderwets en een tikje oubollig, het was tenslotte bedoeld voor demente ouderen, maar het is wel warm en heel huiselijk van opzet. Het is opgezet als een straatje met straatlantaarns, winkels, bruggetjes en allemaal verschillende kleurige huisjes.
Bij de verhuizing en de inrichting van deze locatie zijn we geholpen door Care4Good. Zij zetten onder meer vrijwilligers uit de buurt in en zamelen allerlei meubels en spullen in. Dat is circulair en daardoor is elke ruimte weer anders en lijkt het nergens op een kantoor. In een spreekkamer kun je nu zomaar vier biedermeierstoelen met een bekleding van rode rozen aantreffen.
Een bewoonster maakt eten klaar
Onzekerheid
Verreweg de meeste bewoners zijn overdag aan het werk, ik schat zo’n 80%. Het grote probleem van deze vluchtelingen is dat ze weinig concreet perspectief hebben. Niemand weet hoe lang het nog gaat duren met de oorlog in Oekraïne en wat de uitkomst zal zijn. Kunnen ze ooit terugkeren naar huis? Wanneer dan? Wat zullen ze dan aantreffen? En als ze toch graag hier willen blijven, wat voor status gaan de mensen dan straks krijgen? De Richtlijn Tijdelijke Bescherming loopt nu tot maart 2026. En dan? Er is kortom, heel veel onzekerheid.
Men zegt nogal eens dat vluchtelingen uit Oekraïne verder geen problemen hebben, maar dat is niet altijd zo. Huis en haard verlaten, familie en vrienden achterlaten of verliezen, dat geeft enorm veel stress, dat gaat niemand in z’n kouwe kleren zitten. We zijn daarom in kaart aan het brengen wat er zoal speelt. Veel bewoners zijn best wel gesloten. Ze praten niet makkelijk over hun emoties. Wij werken daarom met mental coaches. Dat zijn mensen die in Oekraïne bijvoorbeeld als psycholoog werkten. Zij spreken de taal en hebben verstand van de materie.
De Buitenhof, een bewoonster in de keuken
Cultuurverschil
We merken wel cultuurverschillen, bijvoorbeeld hoe mensen met hun kinderen omgaan. Sommige bewoners laten jonge kinderen rustig tot ’s avonds laat alleen op straat rondlopen. Of ze houden hun kinderen thuis van school als de moeder zich niet lekker voelt. Wat moeten wij in zo’n geval? In een gewone flat weet je ook niet altijd wat er achter de voordeur gebeurt. We leggen natuurlijk wel uit dat het beter is voor de kinderen om wel naar school te gaan en dat we in Nederland een leerplicht hebben.
Als mensen iets kleins mankeren, willen ze vaak toch dat de huisarts komt. Vragen om de huisarts is trouwens al een vorm van ingeburgerd zijn. In het begin, in 2022, wilden Oekraïners met klachten meteen naar het ziekenhuis, toen wisten ze nog niet hoe medische zorg is georganiseerd in Nederland.
De Buitenhof, teammanager Jolanda Verkuyl op de binnenplaats
Onbegrepen gedrag
Beneden, in een afgeschermd deel van het gebouw, vangen we ook een kleine groep vluchtelingen uit Oekraïne op met onbegrepen gedrag. Mensen met problematiek op het gebied van psychiatrie en verslaving. We hebben er nu vijf in huis, er is capaciteit voor maximaal veertien mensen.
Daarom hebben we nu ook tijdelijk acht mensen uit de T6 in huis, mensen die na de winteropvang nog geen plek hebben toegewezen gekregen. Dat heeft dus niks met deze opvang te maken, we hebben gewoon even wat plaats over.
Hart
Bij De Buitenhof werken we met tien mensen, inclusief zorgcoördinator Mirjam Luyten en mijzelf. Het is superleuk werk, met z’n allen iets nieuws opzetten, een beetje pionieren en improviseren. En ik moet zeggen dat van die paar mensen die echt meer zorg nodig hebben, psychiatrie en verslaving, de vertrouwde doelgroep van HVO-Querido zeg maar, mijn hart sneller gaat kloppen. Ik houd van een beetje gekke mensen. Ik ben verpleegkundige hè, dat blijf je altijd.’
De Buitenhof | Opvang vluchtelingen Oekraïne
Nieuw Herlaer 2a
1083 BD Amsterdam
(06) 11 34 56 48
