Onze collega Henk, kok en activiteitenbegeleider bij ons Judith van Swethuis, verscheen in het voorjaarsmagazine van Zorgboodschap, een leverancier van voeding voor de ouderenzorg, geestelijke gezondheidszorg en ziekenhuizen.
Henk van Loevezijn is chef-kok en activiteitenbegeleider bij HVO-Querido in het Judith van Swethuis in Amsterdam. Hij werkt nu vier jaar op deze locatie. ‘Toen ik begon kregen de bewoners convenience maaltijden,’ vertelt Henk. ‘Nu koken we alles puur zelf!’ Over puur gesproken; Henk vertelt dat hij dit werk doet puur voor de liefde die hij ervoor terugkrijgt. ‘Je ziet de mensen glimlachen, mijn doel is dan bereikt.’ In totaal wonen hier zestig mensen,’ vertelt Henk. ‘Als ook alle bewoners van de andere afdelingen, flatjes en aanleunwoningen hier zouden eten, zijn dat er zelfs nog meer.’
Voldoening
‘Er wordt hier uitsluitend vers gekookt, zeven dagen in de week,’ zegt Henk. ‘Als ik dit had geweten, was ik 10 jaar eerder begonnen om in de zorg te werken,’ vertelt hij trots. Hij is begonnen in de horeca waar hij veel geleerd heeft. Henk is in de zorg gerold toen hij zich afvroeg wat hij nou echt graag wilde. ‘Soms is het nog harder werken dat ik deed in de horeca, maar je krijgt er zoveel voldoening voor terug.’
Ook organiseert Henk diverse activiteiten rondom het eten en drinken bij het Judith van Swethuis. ‘Maandag koken we met de kookgroep en doen we bijvoorbeeld een pubquiz of een bingo tussen het koken door. Bewoners vinden het zo leuk om mee te helpen dat er een aantal zijn die graag willen dat ik ze ophaal. Ze willen meehelpen met schoonmaken, snijden, raspen en bedanken me daarna zelfs dat ze mee mochten helpen!,’ vertelt hij. Het geeft hem voldoening dat hij op deze manier zijn steentje kan bijdragen. ‘Ik ben in hun huis, ik ben te gast hier,’ stelt hij. ‘Ik behandel iedereen als een gelijke. Koken doe ik samen met Peter uiteraard!,’ zegt hij terwijl hij een arm slaat om zijn collega.
Iedereen happy
De dankbaarheid van de mensen komt ook terug in de manier waarop ze iets terug willen doen voor Henk (en Peter). ‘Als er begonnen wordt aan de afwas komt er gelijk een bewoner aan die aanbiedt of hij of zij kan helpen met afdrogen. Ik ben er voor hun, dus zij zijn er voor mij zeggen ze dan. Er staat gelijk vier man klaar om te helpen en vragen wat ze kunnen doen,’ vertelt Henk trots. Het minste wat hij dan terug kan doen is om te vragen wat ze graag zouden willen eten. ‘We verwerken dat in het menu en dan is iedereen happy.’ Henk is er ook op een andere manier voor ze.
Verhaal kwijt
‘Veel van de bewoners zijn psychisch kwetsbaar en het bieden van een luisterend oor terwijl we even een frisse neus halen en een rondje lopen of in de keuken bezig zijn, is vaak al genoeg voor ze om zich beter te voelen. Ze moeten soms gewoon hun verhaal kwijt kunnen. En dan ben ik er voor ze.’ Uiteindelijk is Henk gewoon kok en activiteitenbegeleider, geen zorgmedewerker, maar de bewoners vinden toch vaak hun weg naar hem.
‘Ik trek ’s avonds de deur achter me dicht en heb mijn eigen leven. Maar dit is hun leven en ik wil er alles aandoen om dat zo fijn mogelijk te maken,’ vertelt hij.
Op gevoel
In het voorjaar organiseren ze onder andere een barbecue waar ook de familie bij welkom is. Henk kookt altijd op gevoel en dat is terug te zien in deze heerlijke salade. ‘Dit is een salade van cactusvijgen, spinazie, blauwe bessen, raapstelen, tandoori-aardappeltjes, citroendressing en pijnboompitjes. Hoeveel er van alles ingaat? Geen idee, probeer het lekker zelf uit. Gewoon doen! Liefde gaat door de maag. En ik? Ik ben happy!’
Nieuwsgierig naar het magazine? Lees hier verder!