Nieuws

Amsterdammers tussen stempel en plaatsing

Tags: vanstart
17 januari, 2023

Per 1 januari 2023 is bij HVO-Querido een nieuw team van start gegaan voor de begeleiding van mensen die op de wachtlijst staan voor een eigen woning of een plek in een 24-uursvoorziening van HVO-Querido. Het is de gezamenlijke voortzetting op reguliere basis van twee succesvolle projecten. Twee medewerkers van dit kersverse team vertellen wat ze doen.

Zorgcoördinator Veerle Rozestraten begon in 2015 als stagiair bij HVO-Querido. Ze werkte vervolgens bij onze Poeldijkstraat, bij Discus en bij netwerkondersteuning.
‘Er was een project wachtlijstbegeleiding en we hadden een project stedelijke netwerkondersteuning,’ aldus Veerle. ‘Het eerste, wachtlijstbegeleiding, is wat wij doen, zeg maar het product. Het tweede, het netwerk inzetten om het herstel van cliënten te ondersteunen, is hoe we dat doen, de methodiek. Beide projecten voorzagen in een behoefte, vulden elkaar mooi aan en bleken een vruchtbare voedingsbodem te zijn voor een nieuw team. Eerst werkten we in stedelijk verband nauw met andere organisaties samen. Samenwerken blijven we doen, maar het is nu wel een echt HVO-Querido team.’

Amsterdammers

Joris Spruijt is inmiddels zes jaar bij HVO-Querido in dienst. Hij begon bij de Winteropvang, toen nog aan de Havenstraat, werkte daarna bij onze Passantenpensions en is sinds twee jaar begeleider bij de Wachtlijst MOBW.
‘Mensen melden zich voor een gesprek bij de GGD,’ legt Joris uit. ‘Daaruit wordt duidelijk of iemand het stempel wel of niet zelfredzaam krijgt. Op basis daarvan bepaalt de GGD wel traject iemand ingaat. Wonen in een voorziening bijvoorbeeld of wonen met ambulante begeleiding. Wachtlijstbegeleiding is niet nieuw. Eerst deed de GGD dat, maar dat was niet meer dan een beetje een vinger aan de pols. Zij hadden daar per persoon ongeveer een uur per maand voor. Wij hebben nu gemiddeld drie uur per week per persoon. Afhankelijk van ieders persoonlijke behoefte aan zorg kunnen we daarmee een beetje laveren. De mensen die op de wachtlijst staan noemen wij trouwens geen cliënt. Wij noemen ze Amsterdammers.’

Veerle Rozestraten en Joris Spruijt begeleiden mensen die op de wachtlijst staan voor maatschappelijke zorg

Veerle Rozestraten en Joris Spruijt begeleiden mensen die op de wachtlijst staan voor maatschappelijke zorg

Niet stilstaan op de wachtlijst

‘Omdat er soms nogal wat tijd overheen gaat, kijken wij ook of iemand nog wel op de juiste wachtlijst staat,’ stelt Veerle. ‘Dat lijkt misschien gek, maar het blijkt in de praktijk goed om dat regelmatig te checken. Sluit het traject nog aan op wat iemand zelf wil? Verder kijken wij wat iemand nodig heeft voor zijn of haar herstel. Kunnen we om dat te bereiken al aan bepaalde doelen gaan werken? Welk werk kunnen we al oppakken? Kunnen we eventuele schulden in kaart brengen? Zijn de papieren al op orde?
Kort door de bocht willen wij voorkomen dat er op de wachtlijst niks gebeurt. We willen niet dat mensen stilstaan.’

Netwerk

‘Heeft deze Amsterdammer bijvoorbeeld naasten of andere contacten die we kunnen inzetten om de situatie te verbeteren? Mensen zeggen vaak: ik heb niemand of ik ken niemand,’ aldus Joris. ‘Maar als je wat verder doorvraagt of mensen beter leert kennen, valt dat meestal toch wel mee. Met een netwerk bedoelen we niet alleen naaste familie of allerbeste vrienden. Je kent ook mensen van de sportclub, het koffiehuis, uit de buurt, van vroeger, noem maar op.’

Overal

‘Hoe stabieler iemand is, hoe meer zijn of haar situatie in een rustig vaarwater is beland, hoe succesvoller de start op een nieuwe woning,’ vervolgt Joris. ‘In de tussentijd, voordat ze voor plaatsing op een woning in aanmerking komen, verblijven de mensen die wij begeleiden overal. Bij HVO-Querido vooral bij de Poeldijkstraat en de Transformatorweg. Maar we hebben er ook die in detentie zitten of bij vrienden of ouders op de bank slapen. Mensen slapen in auto’s, in bootjes en buiten. De tijd tussen stempel en plaatsing varieert. Soms duurt het een paar weken, soms meer dan een jaar. Het ligt er onder meer aan hoeveel woningen er vrij komen en hoeveel plaatsen er beschikbaar komen in voorzieningen.’

Aandacht

‘Het leuke aan dit werk is voor mij de diversiteit van de doelgroep en het netwerken,’ aldus Veerle. ‘We werken heel veel samen met verschillende ketenpartners en met de contacten van de mensen. Wij zorgen er ook voor dat alle anderen om de Amsterdammer heen op de hoogte blijven. Ik vind dat een mooie manier van werken. Zo geef je mensen de aandacht die ze verdienen.
Wij verwachten heus niet alles ineens. Stel dat familieleden het contact afhouden of slechte ervaringen hebben. Dat gaan we met ze in gesprek. Wat is er voor jullie nodig om het contact weer wat beter te laten verlopen?’

Tijd die loont

‘Naasten en familieleden hebben zelf ook baat bij onze aanpak,’ legt Joris uit. ‘Zo kwamen we in contact met de zus van een van onze cliënten. Zij liet hem, goedbedoeld, urinetesten doen om het druggebruik te beteugelen. Dan zeggen wij: hé, je bent zijn zus, blijf in die rol, laat ons dan eventueel zoiets doen. Dat is voor alle betrokkenen prettiger. Contact opbouwen met iemands netwerk kost veel tijd maar het loont.
Je kunt als Amsterdammer ook een nieuw netwerk opzetten. Daar helpen we mensen bij, want iedereen vindt het fijn om vrienden te hebben.’

Motivatie

‘Het is soms moeilijk om te accepteren dat er in een rijk land als Nederland niet voor iedereen voorzieningen zijn,’ verzucht Joris. ‘Soms denkt de Amsterdammer: jij helpt me nu wel, maar jij gaat geen huis voor mij regelen, ik sta nog altijd met lege handen. Sommige schrijnende gevallen zijn letterlijk alleen aan het wachten. Dan kun je wel nachtopvang voor iemand regelen, maar meer voorlopig niet. Dan moet je mensen toch gemotiveerd houden. Dat maakt het werk soms moeilijk.
Tegelijkertijd is dat ook wat het werk de moeite waard maakt. Je bent er voor iemand. Je kunt van betekenis zijn voor mensen. Ze worden niet vergeten. Veel Amsterdammers waarderen het feit dat je er überhaupt voor ze bent, dat zijn ze niet altijd gewend.’

Stedelijk

‘Wij zijn superblij met Jovanka, een ervaringsdeskundige die dicht bij onze Amsterdammers staat. Zij maakt deel uit van ons team,’ vertelt Veerle. ‘Zij weet uit eigen ervaring wat het is om aan de andere kant van de lijn te staan.
Wij werken niet in een bepaald deel van Amsterdam, maar stedelijk. Meestal spreken we af op een plek die de Amsterdammer zelf graag wil. In een park, op een bankje in de stad, in een cafétje, of lekker buiten wandelend. Je wilt een beetje een leuke setting creëren. Ons team houdt kantoor op de Discusstraat en op het Centraal bureau aan de Eerste Ringdijkstraat. Met Eva Hart hebben we een nieuwe teammanager in opleiding. Wij zien de toekomst met vertrouwen tegemoet.’

Deel dit bericht:

Meer lezen?

Bekijk dan al onze berichten.