Verhalen

Sier Raad Foru

09 juli, 2012

Sier Raad Foru is een edelsmid in Amsterdam, waar zowel sierraden worden verkocht als gemaakt. Het werkproject Sier Raad Foru is een zogeheten onderaannemer waar cliënten van HVO-Querido dagbesteding kunnen vinden. Een gesprek met deelneemsters Mirre en Patricia en oprichtster Barbara Smith.
Mirre (Bunschoten, 1983) en Patricia (Amsterdam, 1982) zijn al geruime tijd voor vijf dagdelen per week deelnemers aan werkproject Sier Raad Foru. Mirre wordt begeleid door De Regenboog, Patricia woont samen met twee andere meiden bij de afdeling BW Indische buurt van HVO-Querido.

Uitdaging

Patricia: ‘Ik heb een MBO-opleiding dierenverzorging, maar dat werk was toch niet helemaal wat ik wilde, alhoewel ik gek op dieren ben. Ik ben hier bijna twee jaar geleden terechtgekomen via trajectbegeleider Claartje van Dijck. Ik wist niet zo goed wat het eigenlijk was, ik dacht eerst een soort kralen rijgen, maar na wat uitleg leek het me wel een uitdaging en dat is nog steeds zo. Het is hard werken, hier.’
Mirre: ‘Ik heb VWO gedaan en een secretaresseopleiding bij Schoevers. Het prettige van dit project is dat het echt een uitdaging is. Je hebt niet het idee dat je maar een beetje wordt beziggehouden, het is serieus werk, we maken hele mooie dingen. Zo voel je je als deelnemer ook serieus genomen. Daarbij kom je vanzelf in een goed ritme terecht. Hiervoor had ik eigenlijk helemaal geen ritme.’

Mirre

Mirre

Serieus

Patricia: ‘Wij nemen het werk heel serieus en dat wordt hier ook van je verwacht. Er is natuurlijk wel begrip voor je situatie, ook door de andere collega’s die vaak in hetzelfde schuitje zitten, maar verder moet je gewoon goed je best doen, want het is een echte winkel, de sierraden moeten worden verkocht.’
Mirre: ‘Het prettige is dat je hier niet wordt beschouwd als iemand die heeft afgedaan, maar juist als iemand die wel iets kan. Dat betekent ook dat je niet weg komt met geknoei. Barbara is heel eerlijk tegen ons, als het niet goed is, moet het over. Zo leer je ook om te gaan met kritiek.’
Patricia: ‘Je krijgt niet alleen een beetje structuur in je leven, het is hier ook een warm nest, je kent elkaar, je ziet aan elkaar hoe het gaat en je kunt daar over praten, maar dat hoeft niet. Ze kijken hier niet zo snel gek op van dingen, alles is bespreekbaar. Tussendoor wandelen we ook met Tango, dat is de hond van Barbara en zo’n beetje onze mascotte.’

Creatief

Barbara: ‘Ik ben hier in 2003 begonnen samen met Ingeborg Schlusemann. Momenteel zijn hier zo’n twaalf vrijwilligers uit de zorg actief. Ik leer ze de basisbeginselen van het goudsmeden. We weken weliswaar met zilver, maar zo heet het vak: goudsmid. Het is geen opleiding, maar wel een uitgebreide kennismaking met het vak. Het werkt het beste als deelnemers meerdere dagdelen werken, dan raak je er beter in. Ik geloof oprecht in de heilzaamheid van creativiteit. Zolang je je concentreert op je werk tob je niet over andere dingen. Het gaat hier om het creatieve denken.’
Patricia: ‘Dat is ook het leuke van Sier Raad Foru, dat je zelf je eigen ontwerpen maakt. Het is beslist geen lopende band werk en je kunt ook dingen voor jezelf maken. Ik draag regelmatig sieraden die ik hier zelf heb gemaakt.’
Mirre: ‘Ik heb van zilverklei een konijn gemaakt, zo precies mogelijk gemodelleerd naar mijn echte knuffelkonijn Flappie. Voor mij is het leuke van Sier Raad Foru dat het van het begin tot het einde je eigen ding is. Je begint met een schets op een papiertje, dan heb je een plaatje zilver en aan het eind heb je een uniek sieraad.’
Barbara: ‘Je moet niet vergeten dat die sieraden op een gegeven moment ook weer verkocht worden, het is geen bezigheidstherapie.’

Patricia

Patricia

Vertrouwen

Patricia: ‘We maken geen bijoux, maar sieraden van echt zilver, dat is duur materiaal. Dat laat zien dat men hier vertrouwen heeft in wat wij kunnen en dat geeft zelfvertrouwen.’
Barbara: ‘Het gaat mij erom dat deelnemers een idee goed uitwerken, dat ze het goed overdenken en creatief aanpakken. Liever een eenvoudig idee, dat echt van jou is, dan iets ingewikkelds kopiëren. Het gaan om het benadrukken van vormen, hoe eenvoudig ook. Elk goed sieraad heeft iets waar het oog naar toe trekt.’
Patricia: ‘Het is heel veel tekenen, aanpassen en opnieuw doen. Want als je het verprutst, kost dat geld, ook al kun je het meestal nog wel omsmelten en opnieuw gebruiken. Het is boeiend dat het echt precisiewerk is, vooral het solderen.’
Mirre: ‘Soms heb je wel tien tekeningen gemaakt voordat je bent waar je wilt zijn. Barbara stimuleert ons altijd om verder te denken of er op een andere manier naar te kijken. Dat is ook leuke van dit project, dat je steeds wordt uitgedaagd.’

Grenzen verleggen

Mirre: ‘Mij bevalt de verplichting ook goed, het werk dat wij hier doen, is niet iets vrijblijvends. Het is niet zo dat je komt als je zin hebt, nee, afspraak is afspraak. En doordat je meer zelfvertrouwen krijgt, verleg je voor jezelf ook steeds je grenzen. Ik heb een tijd lang gedacht dat ik echt helemaal niks kon. Door het werk hier ben je in staat iets te kiezen dat bij je past.’
Patricia: ‘Ik ben nu van plan om een opleiding tot activiteitenbegeleider te gaan volgen, dat lijkt me echt iets voor mij. Dat komt ook door het werk hier, je raakt in een sfeer van doorgaan, niet stilstaan. Je stelt steeds doelen voor jezelf.’
Mirre: ‘Ik volg een dag per week een deeltijdopleiding goudsmeden bij het Zadkine college. Vaktechnisch kan ik nog heel veel leren, misschien ga ik daarna wel verder naar Schoonhoven, het centrum van de Nederlandse edelsmederij.’
Barbara: ‘We hebben een heleboel vrouwelijke deelnemers, zowel van HVO-Querido als van de Regenboog, en één man. Vrouwen zijn doorgaans beter gemotiveerd, die gaan er echt voor, mannen haken eerder af en zijn vaak snel verongelijkt. Vrouwen helpen elkaar meer bij het werk en stimuleren elkaar. Wij maken hier natuurlijk een heleboel grappen over mannen.’

Energie

Patricia: ‘Iedereen heeft zo zijn voorkeuren bij het werk. Ik vind eigenlijk alles wel leuk, ontwerpen, zagen, solderen, noem maar op, als het maar iets moois wordt.’
Mirre: ‘Ik vind vijlen best moeilijk en polijsten echt verschrikkelijk, terwijl ik natuurlijk heel goed weet dat het ook belangrijk is. Weet je, werk stimuleert. Het gekke is, als je altijd maar thuis zit, ben je te moe om naar afspraken te gaan, terwijl je als je druk aan het werk bent, toch meer tijd en energie voor andere dingen vindt.’
Barbara: ‘Over het algemeen hebben deelnemers de meeste moeite met de afwerking, dat kost relatief veel tijd en vergt behoorlijk wat geduld.’
Patricia: ‘In mijn vrije tijd geeft ik zwemles aan kinderen via de Koninklijke Amsterdamsche Zwemclub. Die is opgericht in 1870 en is de oudste zwemclub van Europa. Dat is ook heel leuk werk.’
Mirre: ‘Ik lees veel, chicklit en boeken over de maffia, en werk ook een dag per week thuis aan mijn eigen sieraden.’

Deel dit verhaal:

Meer lezen?

Bekijk dan al onze verhalen.