Leden van de Amsterdamse gemeenteraad brachten vanochtend een werkbezoek aan de Walborg. Dit is een zogeheten bed, bad, broodlocatie in Buitenveldert, waar HVO-Querido 106 ongedocumenteerde mensen opvangt.
Vanuit de politiek waren Annabel Nanninga (FvD), Femke Roosma en Marijn van der List (GroenLinks), Lian Heinhuis (PvdA), Jazie Veldhuyzen (Bij1), Sheher Khan (DENK) en David Schreuders (SP) aanwezig.
Zij werden ontvangen door medewerkers van ASKV (Amsterdams Solidariteits Komitee Vluchtelingen), Vluchtelingenwerk, het Wereldhuis van de Protestantse Diaconie en uiteraard gastheer HVO-Querido.
Verhuizen
Conrad Köckert, teammanager opvang ongedocumenteerden, vertelde iets over de Walborg, een voormalige psychiatrische kliniek, die wordt gedeeld met een noodopvang voor gezinnen, eveneens van HVO-Querido. Onder de 106 bewoners zijn 24 vrouwen. Achttien bewoners zijn door de GGD bestempeld als kwetsbaar. Het pand is oud en wordt niet meer onderhouden. Om dit te onderstrepen is er tijdens het bezoek van de raadsleden geen stromend water voorhanden. De opvang hoopt dan ook snel te verhuizen naar nieuwe, kleinere voorzieningen in de stad. In totaal vangt HVO-Querido ongeveer 325 ongedocumenteerden op. Naast de Walborg, zijn er momenteel opvanglocaties aan de Schuitenhuisstraat en de Derkinderenstraat.
Perspectief
Amsterdam is een van de vijf steden in Nederland die meedoen aan de pilot Landelijke Vreemdelingen Voorziening (LVV). Dit betekent dat ongedocumenteerden anderhalf jaar lang 24-uursopvang krijgen. Inn die tijd kunnen ze aan hun perspectief werken en zich oriënteren op hun toekomst. Er zijn grofweg drie opties: een verblijfsvergunning, doormigratie of terugkeer naar het land van herkomst. Het is het van belang cliënten goed te informeren over de mogelijkheden en verwachting. Zo kunnen zij een betere keuze maken.
Samenwerken
Bijna alle partijen aan tafel doen mee met de LVV, omdat dit in hun ogen bijdraagt aan een bestendige oplossing voor ongedocumenteerden. Goed samenwerken is volgens Conrad de manier om de status quo van ongedocumenteerden te doorbreken. Het Wereldhuis, dat dagopvang biedt, doet bewust niet mee. Geeske Hovingh noemt haar organisatie een vangnet onder de vangnetten. Het Wereldhuis richt zich juist op de mensen die buiten de boot vallen.
Vragen
De organisaties hebben uiteraard de nodige wensen en vragen voor de politici. Zo wordt het als een pijnpunt ervaren dat er geen landelijke dekking is van de LVV. Dit zorgt voor een aanzuigende werking van Amsterdam. Sommige steden hanteren de eis van regiobinding, vaak gekoppeld aan de plaats van het AZC. Een merkwaardige situatie voor mensen zonder verblijfsstatus.
Ook zou er iets gedaan moeten worden aan de belemmeringen bij activering. Ongedocumenteerden mogen haast niets op dit gebied. Ze mogen geen stage lopen, niet werken en zelfs geen vrijwilligerswerk doen. Terwijl iedereen weet dat het juist goed is om iets zinvols om handen te hebben.
Mensen
Na dit gesprek gingen de politici in twee kleine groepjes uiteen om te praten met de mensen om wie het hier gaat: de ongedocumenteerde bewoners. Want achter politieke vergezichten en beleidsplannen (en dito jargon waaronder opvallend veel afkortingen van drie letters: LVV, IND, AZC, BBB, DTV, BVV, COA, IOM, LSO en, vooruit, HVO) gaan natuurlijk echte mensen schuil die in de knel zitten. Het is goed dat politici naar deze mensen luisteren.
