Verhalen

Puur, simpel en nederig

31 oktober, 2017

Tijdens het interview woont René Nelson Pablo Richardson (1955) nog bij het Anton de Komplein, een woonvoorziening van HVO-Querido in Amsterdam Zuidoost, maar het zijn wel echt zijn allerlaatste dagen daar. Hij maakt zich op dat moment namelijk op voor een volgende stap: een verhuizing naar meer ruimte, privacy en zelfstandigheid in een woning van het Leger des Heils, waar hij inmiddels woont.
‘Ze hebben mij al een paar keer naar voren geschoven als succesverhaal van het Anton de Komplein, waarom precies zou ik niet weten. Ik doe gewoon wat ik doe. Het is goed dat er opvang is, maar nu is het mij gelukt om hier weer weg te komen, daar ben ik heel blij om. Dat is een normaal streven. Ik ben in de zevende hemel en dat heb ik bereikt door er zelf moeite voor te doen.

Plezier

Ik was dakloos, kwam hier terecht en nu ga ik weer weg. Ik zat in een werk- en re-integratieproject en nu heb ik een baan. Zo gaat dat. In de tussentijd heb ik ook mijn diploma gehaald als heftruckchauffeur. Dat ging er toevallig tussendoor, maar het is altijd goed om een extra diploma te hebben, je weet maar nooit.
Ik werk bij Pantar voor 36 uurtjes per week, als chauffeur en in het groen. Op de Antillen is dat groente en fruit, hier is het bloemetjes en vooral bomen.
Elke dag ga ik met plezier naar mijn werk. Ik begin om half acht en sta altijd om zes uur op. Zo kan ik rustig aan acclimatiseren en aan de dag beginnen. We werken tot vier uur. Je hebt je eigen wijk. Op dit moment doe ik Spiegelstraat, Herengracht, Koningsplein, dat varieert. Het is leuk om onder de mensen te zijn, maar ik moet werken, ik heb geen tijd om te socializen of babbeltjes te houden.

René Nelson Pablo Richardson

René Nelson Pablo Richardson

Vertrek

Ik ben geboren in Willemstad op Curaçao, maar verhuisde al snel naar Aruba en later naar Sint Maarten. De Richardsons zijn een grote clan op de Antillen, ik heb mijn jeugd op drie eilanden gewoond, dan weer hier en dan weer daar. Mijn vader werkte als chauffeur voor de Shell. Zelf heb ik een technische opleiding, ik heb gewerkt als timmerman, lasser en tuinman, en ook als barman, zanger en entertainer. Maar dat is in de jaren achter mij.
In 1981 kwam ik naar Nederland, of eigenlijk naar Europa, want ik heb meer dan tien jaar in Duitsland gewoond en twee jaar in Frankrijk. In 2010 ben ik teruggegaan naar de Antillen en twee jaar later kwam ik opnieuw in Amsterdam, toen kwam ik hier. En nu sta ik weer op het punt om te vertrekken.

Sfeer

Ik wil in Amsterdam blijven wonen, anders kan ik mijn werk niet blijven doen. Je moet prioriteiten stellen. Waar in de stad? Ik heb geen voorkeur. Ergens waar het prettig is. Ik houd van gezelligheid, ik ben nooit alleen, waar ik ga, komen mensen op af. Mensen vinden het blijkbaar leuk om bij mij te zijn, ik ben een sfeermaker. Ook al zou je het misschien niet zeggen op het eerste gezicht, maar ik ben puur, simpel en nederig. Weinig mensen kunnen dat weerstaan.

Rasta

Meneer Richardson

Meneer Richardson

Ik ben een rastaman, ik houd van reggae: Marley, Luciano, Morgan Heritage, old school roots music, muziek met een boodschap erin. Vroeger heb ik zelf in een reggaeband gezongen, wij hebben zelfs in Osaka shows gegeven, in Japan.
Ik heb vijf kinderen, twee meisjes en drie jongens. Zij zijn mijn maatjes, ze komen regelmatig bij me langs. Kleinkinderen heb ik ook, kleine boefjes.

Medezeggenschap

Bij het Anton de Komplein ben ik voorzitter van de bewonerscommissie geweest. Ik heb genoeg clashes gehad, met iedereen. Ik heb respect voor jouw mening en verwacht dat ook terug. Er werd mij teveel door elkaar gepraat, te weinig geluisterd. Chaos. Daarom was ik soms streng als voorzitter. Ik houd van discipline. Als het me niet zint, dan horen ze dat ook, zo ben ik. Maar ik ga niet zelf zeggen of ik het goed heb gedaan in de bewonerscommissie, dat moet je maar vragen aan Jeltje Bunt, zij is hier tenslotte de teammanager.*

Optimist

Sannah, mijn begeleidster bij het Anton de Komplein, is echt een lieverdje. Ze is als een dochter voor me. Zij doet excellent werk tot en met de T. Wij praten over van alles en zij helpt mij bijvoorbeeld bij contacten met instanties. Nu ik zelfstandig ga wonen, moet ik meer zelf doen, maar ik twijfel niet. Vallen en opstaan, dat is het leven. Dust yourself off and walk again, zo ben ik opgevoed.
Elke avond slaap ik als een pasgeboren baby. Ik ben een optimist. Always keep a positive state of mind, even when the chips are down. Mind over matter, zeg ik altijd. Als je blijft geloven in jezelf kom je er wel uit.’

Jeltje Bunt

Jeltje Bunt

* Dat hebben we natuurlijk gedaan. ‘De heer Richardson is een hele goede, strenge en rechtvaardige voorzitter van de cliëntencommissie van het Anton de Komplein geweest,’ laat Jeltje Bunt desgevraagd weten. ‘Hij bracht structuur aan in elk overleg waardoor de kwaliteit van de vergaderingen echt omhoog ging. Hij kreeg veel respect van de andere commissieleden. Ik ben trots op deze man!’

Deel dit verhaal:

Meer lezen?

Bekijk dan al onze verhalen.