Bij onze afdeling De Aak in Osdorp hebben ze sinds een paar weken huisdieren in de vorm van een toom kippen. De vogels wonen veilig in de ommuurde binnentuin van de voorziening en worden verzorgd door bewoners.
Op de binnenplaats van De Aak ontmoeten we een oude bekende, Ernesto Branquinho de Oliveira (1955), die we daar eerder al tegenkwamen als kunstschilder.
‘Sinds een paar weken zorg ik hier voor de kippen,’ vertelt Ernesto op een bankje in de ommuurde tuin. ‘Het zijn hele aparte kipjes, ik had dit ras nog nooit gezien. Je weet natuurlijk nooit precies wat er in dieren omgaat, maar volgens mij zijn ze hier best tevreden. Ze rennen rond. Ze vinden het lekker als je ze heel zachtjes een beetje aait. Het zijn gevoelige beestjes.
Vroeger heb ik een tijd een tamme kraai gehad. Die zat altijd op mijn schouder of achter op mijn fiets.
Kippen bij De Aak
Slim
Deze kippen zijn ook slimme beestjes, ze weten precies wat ze willen. Als ze je niet vertrouwen, dan komen ze niet dichterbij, daar hebben ze feeling voor.
Als ze ’s ochtends beginnen te zingen, dan ga ik naar beneden en laat ze naar buiten. En als de zon ondergaat doe ik ze weer in het hok.
Samen met Roeland van de begeleiding heb ik het kippenhok in elkaar gezet, dat viel nog niet mee. Het is nu nog een beetje een saai hok, zo grijs. Over een tijdje ga ik het schilderen en een beetje opvrolijken.
Liefde
Ze herkennen mij al, dat gaat best snel. Soms lopen ze allemaal op een rijtje achter me aan. Dat komt natuurlijk ook omdat ik ze te eten geef.
Onder elkaar zijn deze kippen hel behulpzaam, ze helpen en verzorgen elkaar. Ze zijn graag samen en zitten bij elkaar. Samen jagen ze soms de duiven weg die op hun voer afkomen. Ze krabben in de tuin, we hoeven nooit meer onkruid te wieden.
Je krijgt echt liefde van kippen. Ik kan me nu niet meer voorstellen dat ik ooit kip heb gegeten, dat ga ik denk ik nooit meer doen.’
