Hans van der Kolk is afgelopen donderdag even een kopje koffie wezen drinken op Texel. Met een Cessna 172 van Zelf Vliegen vloog hij er zelf vanaf vliegveld Lelystad in drie kwartier naartoe. En weer terug natuurlijk. Hans houdt graag het overzicht, zowel in de lucht als in de cliëntenraad van HVO-Querido.
Voor Hans van der Kolk (Amsterdam, 1958), de nestor van de medezeggenschap van cliënten bij HVO-Querido, zijn woorden en daden geen gescheiden grootheden. Bij Hans is het niet het een of het ander, maar gaan beide gelijk op. Hans praat veel en zit altijd boordevol plannen en ideeën,* maar het blijft niet bij dagdromen, hij voert zijn voornemens doorgaans ook uit.
Voor het vertrek in Lelystad
Liefhebber
Hans van der Kolk heeft bovendien het vermogen van de ware liefhebber om zich ergens helemaal op te storten en daar vervolgens volop van te genieten. Transportmiddelen vormen daarin een van de constanten. Als kleine jongen ging hij met tram twee naar school en was hij meteen helemaal gek van trams. Later verhuisde hij naar Amsterdam Noord, ging naar school met de bus en raakte in de ban van bussen. ‘Ik wilde als kind trambestuurder worden en later buschauffeur. Honderden trams en bussen heb ik in die tijd getekend,’ aldus Hans. Als hij weer iets later in Heerhugowaard gaat wonen en per trein naar zijn opleiding reist, herhaalt dit patroon zich.
Fascinatie
Zijn belangstelling voor het vliegen is van veel recenter datum. Die interesse werd gewekt toen hij met medebewoners en begeleiders van de beschermende woonvorm Oosterpark met het vliegtuig met vakantie ging. ‘De meeste mensen zien een vliegtuig gewoon als een ding om snel van A naar B te komen, en dat is prima,’ vertelt Hans, ‘maar ik zat de hele vlucht te kijken hoe het er allemaal aan toeging en hoe dingen werkten. Van het een komt dan het ander. Je kijkt eens wat filmpjes op YouTube, ik ben een paar keer in een flight simulator geweest en ik heb een rondvlucht gemaakt. En nu dus naar Texel, dat is echt een vlucht met een bestemming. Twee keer opstijgen en twee keer landen. Ik vind het mateloos fascinerend.’
In de lucht
Beroepsdeformatie
‘Toen ik aan een aantal medewerkers van het Centraal Bureau vertelde dat ik binnenkort in hoger sferen zou verkeren, dachten de meesten in eerste instantie dat het iets met drank of drugs te maken had of dat ik me op de religie had gestort. Dat lijkt me een typisch staaltje beroepsdeformatie. Want vliegen is toch verreweg het meest voor de hand liggende in dit geval. Helemaal in de vakantieperiode. Ik weet niet hoeveel mensen stappen dagelijks in een vliegtuig, ook medewerkers van HVO-Querido.’
Op Texel met vlieginstructeur Mervyn
Op koers
Met een brede grijns kijkt Hans even om terwijl hij het eenmotorige vliegtuigje, de PH-ACT, met 180 kilometer per uur van Enkhuizen naar Medemblik stuurt en vandaar via Den Oever over de Waddenzee naar Texel International Airport bij De Cocksdorp. Een man in zijn element. Hans heeft eigenlijk helemaal geen tijd om even naar de fotograaf te kijken, want hij is druk in de weer om alle meters en instrumenten van het controlepaneel van de Cessna in de gaten te houden. Hij heeft ook weinig aandacht voor de piepkleine scheepjes op het IJsselmeer, de keurige en kleurige lappendeken van het Noord-Hollandse landschap, de lucht en de wolken. Hans neemt zijn taak uiterst serieus en houdt de kist precies op de voorgeschreven hoogten van 1200 en 1500 voet, op de aangeven kruissnelheid van 100 knopen en, natuurlijk, op de juiste koers.
* Eerlijk zeggen: ben jij Hans van der Kolk wel eens tegen gekomen zonder dat hij je enthousiast deelgenoot maakte van een ingeving of een plan?
Afsluitdijk
Hans houdt het controlepaneel goed in de gaten
Veilig geland in Lelystad
