Verhalen

Harrie en Floyd

02 juli, 2013

HVO-Querido vangt geen dieren op, maar wie wel eens op de afdelingen komt, weet dat bewoners desondanks een boeiende en bloeiende schare aan huisdieren herbergen. Van goudvissen tot kanaries, van wilde katten tot tamme ratten. Deze keer een portret van Harrie, de kat van woonvoorziening De Batjan.

Floyd Wisman (Tripoli, 1962) woont sinds 1998 in De Batjan. Hoewel de kat in principe van alle cliënten is, zijn er twee bewoners voor wie Harrie speciale genegenheid heeft opgevat. Floyd Wisman: ‘Ik val in de smaak bij het katje. Hij zit en slaapt vaak op mijn kamer en ook vaak bij mijn buurman, Chafik Kilani. Bij mij ligt ie altijd op mijn koffer, onder mijn bed. Het katje stamt uit het asiel. Hij is hier al heel lang en wordt inmiddels een beetje oud. Het is een mooi katje en heel aanhankelijk. Hij doet mij denken aan Ubasti, de Egyptische godheid die werd vereerd in de vorm van een kat.

Altijd dieren gehad

Toen ik nog op mezelf woonde had ik drie katten, waaronder een persje, maar die heeft helaas een aanrijding gehad. Ik ben een echte kattenliefhebber en katten weten dat een beetje, die voelen dat aan.
Vroeger bij ons thuis hadden we ook altijd dieren. Dieren houden is een mooie traditie. Ik had als jongen honden en katten. We hebben vroeger in Libië eens een heel klein katje gevonden achter onze benzineton, die heeft mijn vader met een pipetje grootgebracht en die is bij ons gebleven. Toen we daar weggingen konden we die kat gelukkig bij een bevriende Palestijn onderbrengen. Die heeft hem nog jaren gehad.

Floyd en Harrie

Floyd en Harrie

Gelukkiger

We zorgen hier gezamenlijk voor de kat, Harrie is gehaald als kameraad voor alle bewoners. Hij wil van iedereen aandacht en geeft dat ook aan iedereen terug. Iedereen is verguld met het beestje. De een doet het meer dan de ander, maar ik weet dat een heleboel bewoners een beetje aanspraak hebben aan die poes. Het is ook goed voor een mens, dieren aandacht geven en verzorgen, trekt je een beetje uit de ziektesfeer. Het maakt je los uit de sfeer van angst en niets doen. Je wordt er uiteindelijk iets gelukkiger van.

Aandacht en liefde

Hij gaat hier ook naar buiten. Als ie aan de deur krabt, weten wij dat ie weer naar binnen wil. Harrie heeft een bak en een krabkarton. Hij krijgt dieetbrokjes en dieetvlees, want het beestje heeft een beetje last van zijn nieren, daar moeten we op letten. Hij krijgt wel eens iets extra’s onder tafel, dat is eigenlijk niet de bedoeling.
Ik noem hem meestal gewoon Harrie of poes, maar soms noem ik hem Spookie.
Als ik naar een satellietwoning ga, zou ik zeker een kat nemen. Je geeft ze wat aandacht en je krijgt heel veel aandacht en liefde terug. Dat zijn belangrijke dingen. Poezen zijn een soort spiegels, zoals jij je gedraagt tegen de poes, die reactie krijg je ook terug.’

Deel dit verhaal:

Meer lezen?

Bekijk dan al onze verhalen.