Clemens Blaas (Haarlem, 1959) is met ingang van 1 september 2007 naast Jaap Fransman directeur van HVO-Querido. Als voormalig directeur van de Regenboog is hij grotendeels bekend met de sector en de doelgroep. Maar wat is zijn eerste indruk van onze organisatie en hoe ver reiken zijn ambities? Tijd voor een kennismaking.
Om alvast een beeld te krijgen bezocht Clemens voor zijn aantreden al een flink aantal voorzieningen van HVO-Querido. Clemens Blaas: ‘Wat me opvalt, is het enthousiasme, er gebeurt van alles en er is al veel bereikt. Het zijn bewogen jaren geweest, de fusie, financieringsproblemen en nu capaciteitsuitbreiding. Er moet gelukkig ook nog van alles gebeuren, ik wil niet alleen maar op de winkel passen. Wat moet gebeuren is bovendien mogelijk, HVO-Querido is er sterk genoeg voor.
Amsterdams
Ik kom overwegend een Amsterdamse cultuur tegen: open, met het hart op de tong en er wordt het nodige gelachen. Ik ben in veel panden geweest en dat ziet er veelal goed uit. Maar er zijn toch ook wel verschillen, met name in massaliteit en de zorg die wordt geboden. Je blijft je verbazen over het verschil tussen gemeentelijke en AWBZ financiering. Het gaat voor een groot deel om dezelfde mensen, maar de een krijgt meer dan de ander.
Clemens Blaas, algemeen directeur van HVO-Querido
Hart
Ik ben begonnen als verpleegkundige in het ziekenhuis en de psychiatrie. Daarna werd ik verpleegkundige op de ambulance. Vanaf ’87 bekleed ik managementfuncties. Eerst een tijd bij VZA, later bij stichting De Regenboog. In 2000 heb ik een postdoc opleiding strategie en management in de gezondheidszorg gedaan, vorig jaar heb ik mijn MBA gehaald. Ik vind het een aardige combinatie om met hart voor de zorg en betrokken bij cliënten en mensen op de werkvloer op een bedrijfsmatige manier naar de organisatie te kijken.
Binden
Ik ben geen interim type, ik wil me graag binden aan de organisatie. Ik stel mezelf geen termijn, het lijkt me een klus van lange adem.
Het politieke karakter van de functie spreekt mij ook aan. Ik woon vanaf mijn zeventiende in Amsterdam en voel mij Amsterdammer. Ik wil graag ondersteuning geven aan de ambities van de gemeente om serieus werk te maken van de zorg aan daklozen en verslaafden.
Bij mijn vorige werk deden we het nodige aan fondsenwerving. Er zijn veel maatschappelijke organisaties die graag aan goede nieuwe projecten willen meebetalen. Het is zonde om dat te laten liggen. Maar het gaat niet allen om geld. In ruimere zin gaat het om het mobiliseren van maatschappelijke betrokkenheid. Dat doe je bijvoorbeeld ook door te werken met vrijwilligers of door een open dag te organiseren. Wij moeten in de buurt een bewustzijn creëren door open te zijn over hoe het echt in elkaar zit.
Direct
Het aardige van leidinggeven is dat je de kans hebt om dingen te bewerkstellingen en te veranderen. Het is boeiend om mensen enthousiast te maken en een goede sfeer te bevorderen. Wat ik vroeger als professional op individueel niveau deed, zet ik voor bij de organisatie. Hoe groter de organisatie, hoe complexer, hoe groter de uitdaging. Het is leuk om met zoveel verschillende belangen en mensen te proberen iets goeds te doen.
Ik ben vrij direct, ik wil dingen snel gerealiseerd hebben. Mijn managementstijl is stevig op de inhoud, zacht op de relatie. Ik ben meer geïnteresseerd in het proces, dan in het bedenken van een nieuwe structuur of een ander krulletje aan het organigram.
En verder zal leiding willen geven ook wel een soort neurose zijn. Wie weet precies waarom ie gedreven is?
Werkvloer
Ik kom graag op de werkvloer en praat graag met medewerkers en cliënten. En dan hoor je bijvoorbeeld dat de communicatie niet goed is. Dat klopt dan misschien wel, maar vaak is dat maar een deel van het probleem. Meestal speelt er dan meer. Er is bijvoorbeeld onduidelijkheid over verantwoordelijkheden en afstemming, er is onderling gedoe, de een werkt harder dan de ander, het ontbreekt aan voldoende middelen om het werk goed te doen, kortom het zit niet goed in elkaar. Dat gaat verder dan je intranet op orde houden.
Capaciteit
Het is nog te vroeg voor uitgewerkte ambities van mijn kant, ik ben er net een paar dagen. Ik ken het krachtenveld in de stad aardig, zie de grote lijnen, maar de finesses nog niet. Er zou meer verband moeten zijn tussen nieuwe ontwikkelingen zoals het instroomhuis, de geïntegreerde voorzieningen en de ACT-teams.
Amsterdam moet echter allereerst voldoende capaciteit aan geschikte panden realiseren voor maatschappelijke opvang wil de ambitie slagen. En die panden moeten ook nog eens aantrekkelijk zijn voor medewerkers om te werken. De arbeidsmarkt moet niet onze vijand worden.
Snorkelen
Ik werk graag en veel. Als ik niet werk loop ik hard, houd ik mij bezig met mijn gezin, ik ben getrouwd en heb twee kinderen van zestien en veertien jaar. Ik houd van gezelligheid en interesseer me voor cultuur, vooral geschiedenis, dus ik bezoek musea en ik lees veel. Je ziet dat dingen zich herhalen. De tolerantie voor onze doelgroep is door de eeuwen heen aan schommelingen onderhevig geweest. Nu is er een grote focus op overlast. Besef van geschiedenis is noodzakelijk om het heden te begrijpen en richting te geven. Als ik moet zeggen welke historische figuur ik nog wel eens zou willen ontmoeten, kom ik bij een levende legende uit: de voormalige president van Zuid-Afrika. Wat een kracht heeft die man, wat een dosering, dat is nou leiderschap.
Om een organisatie te leren kennen, moet je goed kunnen snorkelen. Wat wordt er niet gezegd? Wat speelt er onder de oppervlakte? Dat moet je leren aanvoelen.
Reageren
Aansturen is niet alleen een kwestie van alle argumenten aanhoren en dan in alle rust een weloverwogen besluit nemen. Je hebt vooral ook te maken met de complexe realiteit van alledag die direct reageren vereist.
Ik hoop dat HVO-Querido een goede directeur aan mij zal hebben. Het is namelijk ook een dienend beroep. Maar ik hoef het niet alleen te doen, ik heb Jaap Fransman als collega.’
