Douwe van Riet (38) wordt de tweede bestuurder van HVO-Querido. Vanaf 1 februari 2019 gaat hij bij onze organisatie aan de slag.
Douwe van Riet is sinds 2016 directeur facilitair bedrijf van het Amsterdam UMC, locatie VUmc en is daar verantwoordelijk voor onder andere de teams services, vastgoed, medische techniek en inkoop & logistiek. Eerder werd onder zijn leiding het elektronisch patiëntendossier van AMC en VUmc ingevoerd. Een interview met onze nieuwe bestuurder die werkt vanuit hoofd, hart en handen.
‘Waarom de overstap? Om na 15 jaar VUmc nieuwe vrijheid en nieuwe energie te vinden bij een andere organisatie,’ steekt Douwe van Riet van wal. ‘VUmc is mijn eerste werkgever, daar heb ik veel verschillende functies vervuld, nu is het tijd voor een nieuwe werkomgeving. Ik vind het een heel mooie uitdaging om de ambities van HVO-Querido te helpen waarmaken. De groeiambitie die er ligt om de expertise van HVO-Querido voor meer mensen beschikbaar te maken is een flinke klus waar ik graag mijn tanden in zet. De kernwaarde van HVO-Querido om uit te gaan van wat cliënten wél kunnen in plaats wat zij niet kunnen is voor mij dé reden om voor deze organisatie te kiezen.’
Onmiddellijk overschakelend naar een terugblik: ‘Natuurlijk vind ik het ook jammer dat ik wegga bij VUmc. Ik zal het missen, de bekende omgeving, de techniek van de complexe zorg. Het gebouw ook, waarvan ik als projectleider delen nieuw heb mogen bouwen. En dan zeg ik nog niets over al die mensen waarmee ik jarenlang in verschillende banen heel prettig heb samengewerkt. Ik ben er echt ‘geworden’, ik heb er leren werken en heb er carrière mogen maken. Maar als bestuurder aan de slag mogen bij HVO-Querido is een prachtkans die ze me volledig gunnen. En het geeft VUmc de kans een nieuwe directeur aan te trekken met frisse energie, ook dat is goed.’
Werken bij HVO-Querido
Een belangrijk keuze voor een nieuwe baan is mijn werk-privé-balans. Ik wil mijn nieuwe baan combineren met aandacht voor mijn gezin: mijn vrouw Jacomien en ik hebben drie prachtige dochters van 4, 6 en 8. Bovendien heeft Jacomien eveneens een carrière, als organisatieadviseur. Ik hou van hard werken, maar dat kan alleen als ik er thuis ook echt kan zijn. Als Amsterdammer heb ik dan het geluk dat ik mag wonen en werken in onze heerlijke stad en in de directe omgeving. Mijn dochters naar school kunnen brengen en ook vol voor HVO-Querido gaan; dat is op deze manier goed mogelijk.’
Nu word je bestuurder, een ander vak.
‘Inderdaad en ik vind dat een heel uitdagende stap, “schuin omhoog” om het zo maar eens te zeggen. Ik heb de afgelopen jaren verschillende directiefuncties gehad en die rol laat ik nu los. Bestuurder zijn is een wezenlijk andere rol. Mijn inzet daarbij is de leidinggevenden en medewerkers bij HVO-Querido alle steun te bieden door goed te weten waar zij mee bezig zijn en de juiste randvoorwaarden te helpen scheppen, maar vooral niet op hun stoel te gaan zitten. Ik zal zeker aangeven welke koers we willen aanhouden, maar juist zoveel mogelijk vrijheid geven om ieders bijdrage tot z’n recht te laten komen.’
En je stapt over van de ‘cure’ naar de ‘care’?
‘Zorg is mensenwerk, dat is in een ziekenhuis niet anders dan bij HVO-Querido. Maar natuurlijk zijn er ook belangrijke verschillen. Met de dokters die in een ziekenhuis veel bepalen heb ik de afgelopen jaren menige discussie moeten voeren.’
Met gevoel voor understatement: ‘Dat ga ik niet per se missen. Tegelijk neem ik mijn eigen eigenwijsheid natuurlijk mee naar HVO-Querido. Ik ben benieuwd naar de rol die de cliënt bij HVO-Querido heeft. Mijn eerste indruk is dat de cliënt echt centraal staat. Ik kijk er echt naar uit om met cliënten samen te bekijken hoe de zorg vormgegeven zou moeten worden.’
Taakverdeling
‘Hoe de taakverdeling met Clemens Blaas er precies uit gaat zien, dat werken we verder uit. Maar een zekerheid is dat we zowel de bedrijfsvoering als de aansturing van de zorg beiden gaan doen. De geleidelijke groei van HVO-Querido zal van ons allebei de aandacht krijgen. Daar hoort ook een verdere modernisering van de bedrijfsvoering bij, zoals die in de Ontwikkelagenda door de Raad van Toezicht is vastgesteld en als opdracht aan mij en tevens aan Clemens meegegeven. Ook de digitalisering van de bedrijfsvoering en de zorg is onze opdracht voor de komende jaren. Dat heb ik met het elektronische patiëntendossier eerder bij de hand gehad, ik ben benieuwd hoe HVO-Querido er op dat gebied voor staat. Ik voorzie niet dat daarin een ‘haakse hoek’ gemaakt gaat worden vergeleken met nu, helemaal niet. De zaken lopen goed bij HVO-Querido. Maar er is ook ambitie om daar nog verder in te komen. En daar wil ik aan bijdragen.’
Een marathon, niet alleen sprintjes
‘Mijn doel is nog meer kracht achter de ontwikkeling van HVO-Querido te zetten en mijn expertise en netwerk daarbij te benutten. Daarbij hoort tevens het politieke aspect. Maar zeker ook het borgen en verder versterken van wat de organisatie inmiddels bereikt heeft. Concreet: fantastisch dat de medewerkers het iedere keer voor elkaar krijgen om in korte tijd bijvoorbeeld een nieuwe opvangvoorziening op te zetten. Ik denk aan de verhuizing van een bed-bad-broodlocatie. Belangrijk dat die skills in huis zijn. Maar hoe willen we verder met dit politiek sensitieve onderwerp? Hoe moet dat over een paar jaar in Amsterdam geregeld zijn? Daar wil ik me graag mee bezig gaan houden, juist ook vanuit de kennis die HVO-Querido op dat gebied heeft.
Tegelijkertijd vind ik het belangrijk om de oplossingen en inzichten die je opdoet bij het starten of verhuizen van zo’n voorziening in je dagelijkse werk te integreren. Wat leer je er als organisatie echt van? En hoe borgen we dat? Fantastisch dat je sprintjes kunt trekken, maar we lopen ondertussen ook een marathon met elkaar.’
Zelf ervaren
‘Kijk ik naar de lange termijnplannen van HVO-Querido, dan is mijn overtuiging dat je die enkel met de gehele organisatie samen kan waarmaken. Medewerkers en managers gaan er dan zelf invulling aan geven. Ik verwacht dat mensen vertellen wat ze nodig hebben. De rol van de bestuurder is vervolgens daarop in spelen voor zover dat kan, kijken wat je kunt toevoegen, maar het proces niet overnemen.
Hoe ik dat doe? Door goed te weten wat er speelt en dingen ook zelf te ervaren. Recent nog heb ik bij VUmc een nachtdienst meegedraaid – met alle ervaringen van dien – om een probleem dat ontstaan was samen met de mensen te helpen oplossen.’
Andere wereld
VUmc lijkt een heel andere wereld. ‘Er zijn verschillen tussen HVO-Querido en VUmc, natuurlijk. Maar vooral veel overeenkomsten. Mijn huidige omgeving is academischer en technischer. Maar bij beide gaat het echt om mensenwerk. En vergis je niet, ook onder die specialisten en hoogleraren zitten héél diverse mensen, zeer uiteenlopend. Ik weet dat dat bij HVO-Querido ook zo is, al is de verpakking – geen pakken en stropdassen hier – misschien anders. Mensen kennen zowel bij VUmc als bij HVO-Querido een grote mate van vrijheid en hebben hun eigen ideeën en belangen.
Ik wil daar middenin staan, samen met mijn collega-bestuurder Clemens Blaas, om goed te weten wat er speelt en wat cliënten nodig hebben. Verwacht trouwens niet van me dat ik nu al eens even zal gaan vertellen hoe dat moet. Ik wil de organisatie eerst leren kennen en vragen stellen. 2019 wordt voor mij een jaar voor bewonderen en verwonderen.’
Hoofd, hart, handen
‘Aantrekkelijk aan HVO-Querido vind ik – en dat past echt bij mij – dat je uitgaat van wat iemand wel kan in plaats van wat niet kan. Ik heb op de Vrije School gezeten, net als mijn kinderen nu. Het samenspel tussen hoofd, hart en handen is in daarin een belangrijk principe. Dat ik een academische opleiding zou gaan doen was aanvankelijk zeker niet de verwachting. Maar m’n ouders leerden me dat als ik wat wilde, dat ik er dan zelf iets van moest maken. En dat heb ik gedaan.’