17 november was de landelijke studiedag forensische zorg, georganiseerd door het EFP (Expertisecentrum Forensische Psychiatrie) en HVO-Querido. Tijdens deze studiedag hebben drie collega’s van HVO-Querido een geweldige workshop gegeven of inspirerend verhaal gehouden. Piet Broenland heeft verteld over stigma en heeft zijn ervaringsverhaal gedeeld, Tara van Kruistum heeft een workshop gegeven over de samenwerkingstool met de reclassering en Iwan Leurs heeft een workshop gegeven over zijn onderzoek bij HVO-Querido naar de RNR (Risk, Needs & Responsivity) principes.
We spreken Tara, Piet en Iwan na deze geslaagde dag.
Tara van Kruistum (Voorzitter vakgroep Forensische Zorg)
‘Samen met het EFP hebben we de forensische studiedag georganiseerd. Deze stond in het teken van samenwerken in de keten. Hierbij wordt vaak alleen gedacht aan de samenwerking met reclassering en behandelaar, maar om forensische zorg te kunnen bieden hebben we ook gemeente, sportvereniging, dagbesteding en bijvoorbeeld de wijkagent nodig.’
Samenwerken
‘Om de samenwerking met de reclassering, cliënt en begeleider helder te krijgen en afspraken voor vast te leggen is er de samenwerkingstool. Door mijn positieve ervaringen met de tool en ik volledig achter het doel sta, heb ik geen moeite gehad het over te brengen. De Tool zorgt voor een duidelijke start waarin afspraken kunnen worden gemaakt en het voor iedereen helder is welke rol hij heeft. Een goede start is echt essentieel voor de rest van het traject.
We zorgen er voor dat de cliënt weet dat we het traject samen met de reclassering aan gaan en gaan het gesprek aan over risico’s. Hierdoor weten de begeleiders waar ze in hun begeleiding aandacht voor moeten hebben, zodat de cliënt succesvol zijn traject kan doorlopen. In het traject ondersteunen we de cliënten om aan zijn voorwaarden te voldoen, herstelgericht, zodat client niet recidiveert…in zijn woning of traject kan blijven etc.’
Reacties
‘In eerste instantie waren er enkele mensen in de zaal die dachten ‘niet weer een verplicht document.’ Zij waren bang weer extra en dubbel werk te hebben, aangezien de risico’s al in kaart zijn gebracht met het risico instrument waar zij mee werken.’
‘De Samenwerkingstool is niet bedoeld om de risico’s in kaart te brengen, maar er afspraken over te maken en er over in gesprek te gaan. Wanneer neemt de begeleider contact op met de reclassering? Wanneer evalueren we? En welke successen vieren we. Een voorbeeld: Wanneer een cliënt geen drugs meer mag gebruiken en hij heeft één terugval met een blikje bier. Moet de begeleider dan direct contact op nemen met de reclassering. Wat spreken we hierover af?’
Samen hebben we één doel: minder recidieven zodat we een veiligere samenleving hebben.
Iwan Leurs (Persoonlijk Begeleider / Vakgroep Forensische Zorg)
‘Voor het afstuderen aan de Master Forensisch Sociale Professional (Hogeschool Utrecht) heb ik onderzocht op wat voor manier de RNR (Risk, Needs & Responsivity)-principes in forensische begeleidingstrajecten van HVO-Querido worden toegepast. Tijdens de landelijke studiedag van 17 november heb ik de resultaten van mijn masterthesis gepresenteerd. Hierop ontstond een interessante dialoog met professionals in de zaal over risicogericht werken in een krachtgerichte setting. In de dialoog met de zaal kwam ook naar voren op wat voor manier de toekomstige tool BeRK (Behoeften-, Risico- en Krachtengesprek) hier een eventuele rol in zou kunnen spelen. De reacties van de aanwezige professionals waren enthousiast. Ik ben na de studiedag via LinkedIn ook veelvuldig benaderd voor het toesturen van m’n thesis.’
Bekijk hier de presentatie van Iwan: Het terugdringen van recidiverisico is óók onderdeel van ons werk
Piet Broenland
‘Mijn workshop ging over (de)stigma(risering). Ik heb mijn eigen ervarings/herstel verhaal gedeeld. En ik heb de verschillende vormen van mijn stigma benoemt. Zo is er structureel stigma, publiekelijk stigma, associatief stigma en zelfstigma. Op zelfstigma ben ik dieper ingegaan aangezien ik dat zelf regelmatig heb meegemaakt in de periode waarin ik in actieve verslaving zat. Het is een van de meest pijnlijke vormen van stigma. Het gaat er hierbij om dat de persoon het geloof en de hoop is verloren dat het anders kan. Het (herstel)proces van verandering niet aangaat om dat men denkt dat het toch niet mogelijk is. Gelijkwaardigheid, presentie, medemenselijkheid, geloof en hoop bieden is de oplossing. Ik heb hierbij twee voorbeelden van mijn persoonlijke ervaring met stigmatisering voorgedragen.’
Piet heeft volgende tips gegeven aan het publiek:
- Wees je bewust van je eigen (voor)oordelen en daaruit volgende bejegening
- Heb geloof in het herstelproces van mensen
- Spreek jezelf, vrienden, familie en collega’s aan op stigmatisering.
- Zie de mens!
Bekijk hier de presentatie van Piet: Iedereen heeft een plek op deze wereld
