Roland van der Rijst, een bewoner van onze afdeling Indische Buurt, ging met medebewoners en begeleiders een weekje met vakantie naar Griekenland. Het reisje heeft hem veel plezier gedaan en hij heeft er het onderstaande enthousiaste en gedetailleerde verslag over geschreven.
Hier is een foto van mij, Roland van der Rijst, met een slang. 
Ik ben bewoner van HVO-Querido sinds 1998 en ik ga bijna altijd mee op de vakanties die worden georganiseerd. Ik woon nu op het Funenpark waar het me heel goed bevalt. Dit verslag is door mij geschreven om onze voortreffelijke vakantie met iedereen te delen.
29 augustus
Op woensdag 29 augustus vertrokken we (drie begeleiders en negen bewoners) voor een riante strandvakantie vanaf Schiphol in alle vroegte naar Kreta.
Na een voorspoedige vlucht (met Corendon) kwamen we na ongeveer drie uur aan op Kratikos, de luchthaven van Heraklion, de hoofdstad van Kreta.
Daar stapten we, na een minimum aan formaliteiten, op de hotelshuttle en kwamen bij het hotel aan (Sermiramis Village), waar we ons installeerden en een beetje uitrustten van de reis. Sommigen maakten nog een avondwandelingetje naar een Nederlandse bar aan de rand van Chersonissos.
30 augustus
Donderdag 30 augustus maakten we een lange wandeling naar West-Chersonissos, om in een zijstraatje een museum in te gaan dat allerlei zee- en landdieren liet zien (Aqua World). Hier waren allerlei aquaria en bassins waar dieren zwommen en kropen. Achterin het museum was er een ruimte waar een reuzenpython rondkroop, die gelukkig goed was afgericht en af en toe rond iemands schouder werd gedrapeerd, wat dan een leuk plaatje opleverde voor een foto! Ook waren er schildpadden (die in Griekenland een beschermde status hebben) en hadden we een lang gesprek met de beheerder van Aqua World, die vertelde dat het museum eigenlijk een soort opvangcentrum is voor verzwakte of achtergelaten dieren.
Met al deze indrukken ondernamen we de terugtocht naar het hotel, waar we na ongeveer een uur aankwamen, om daar tevreden uit te rusten. ’s Avonds was het ieder voor zich, waarbij sommigen nog een wandelingetje ondernamen naar het nabijgelegen Stalis, een strandplaatsje is iets te oosten van Sermiramis.
31 augustus
Vrijdag 31 augustus was een soort rustdag, waarbij sommigen de bloemetjes buiten zouden zetten en anderen in de azuurblauwe Middellandse Zee zouden gaan zwemmen, wat heel goed ging (zonder al te ver uit de kust te gaan).
1 september
Zaterdag 1 september maakten de meesten van ons een scootertochtje de naburige bergen in, om in een heel hooggelegen bergdorpje een cafetaria te vinden met goed verzorgde consumpties en vriendelijke bediening. Vervolgens gingen we naar de nabijgelegen grotten van Milakos, waar we, na over een wandelpaadje gelopen te hebben, letterlijk een grot inkropen, om door een wirwar van gangen en gangetjes de mythische geboorteplaats van oppergod Zeus te kunnen zien (een klein spelonkje met hoopjes stenen erin). Na veel kruip- en bukwerk vonden we de uitgang weer en kwamen via een kerkje weer op het wandelpaadje uit.
Vervolgens gingen we naar het hotel, waar een aantal anderen in de middag die excursie zouden maken, want wegens veel belangstelling was de groep in tweeën gedeeld. ’s Avonds was ter eigener invulling.
2 september
Zondag 2 september ging een aantal van ons (niet iedereen ging mee) naar een etnografisch museum (Lychnostatis), een soort openluchtmuseum van de wat latere Kretenzische geschiedenis. Er was een boomgaard en een audiotour die heel informatief was. We bezichtigden ook een mooi huis met kamers waar antieke meubels in stonden en allerlei gebruiksvoorwerpen, zoals een weefgetouw.
Met al deze indrukken gingen we weer naar het hotel terug. ’s Avonds maakten we een wandeling naar Stalis, waar we op een winkelboulevard terechtkwamen waar het wel gezellig was.
3 september
Maandag 3 september was een rustdag, waarbij sommigen in zee gingen zwemmen en anderen gingen wandelen of in het hotel bleven.
4 september
Dinsdag 4 september, de laatste echte dag van de vakantie. De begeleiders gingen met wat bewoners een scootertocht maken naar hoofdstad Heraklion en de wijde bergachtige omgeving. De heenreis naar Heraklion duurde ongeveer drie kwartier. Na een korte stop in een tankstation (EKO) reden we de buitenwijken binnen. Na de scooters te hebben geparkeerd, maakten we een wandeling door het centrum van Heraklion. Dat deed me vaag aan Parijs denken, zij het dan veertig 40 keer kleiner. Het is een indrukwekkende stad, met veel flair en gezellige pleinen waar we ons goed wisten te vermaken.
Na een paar uur gingen we weer weg, om met de scooters de bergen in te rijden, in oostelijke richting. We zagen onderweg veel fraaie vergezichten en vriendelijk gelegen minidorpjes. Het hoogtepunt, diep in de middag, was het door hooggebergte omgeven Lassithiplateau, dat een zeer hoge geologische leeftijd schijnt te hebben. Na dat gezien te hebben, en na onderweg nog een zwerfkatje opgepikt te hebben, gingen we langs een heel ingewikkelde route, met af en toe een klein pechgevalletje, naar Semiramis terug. Daar kwamen we in etappes goed en wel aan.
5 september
Woensdag 5 september was de dag van de terugreis. Het was, zoals steeds op Kreta, zeer warm (ongeveer 30 graden Celsius). We kwamen min of meer op tijd op Kratikos aan, waar we na het inchecken en het voldoen aan de formaliteiten, in de voormiddag zouden opstijgen. Na een voorspoedige vlucht van ongeveer drie uur, met goede service aan boord, landden we in de namiddag op Schiphol. Na het afhandelen van alweer de nodige formaliteiten gingen we huiswaarts met een temperatuur van een graad of 20. Gelukkig een droge thuiskomst.
Al met al een uitmuntende vakantie waar we met veel plezier en waardering op terug zullen kijken.
Voor herhaling vatbaar!
Roland
