Amir Moradi (1969) maakt grote kleurige schilderijen. Hij schildert niet zomaar, zijn doeken zijn onderdeel van grote, veelomvattende projecten. Hij woont in de Veste, een woonvoorziening van HVO-Querido voor volwassenen met psychiatrische kwetsbaarheid en verslaving.
Amir vluchtte in 1994 met zijn vrouw en dochtertje van Iran naar Nederland. In Iran woonde hij in Shiraz, een grote stad in het zuidwesten van het land. Zijn familie is volgens hem niet arm en niet rijk. Zijn vader, die inmiddels is overleden, was kolonel in het leger. Amir studeerde wiskunde, natuurkunde, informatica en al-jabr, een combinatie van algebra en Oosterse filosofie. Hij werkte in zijn vaderland als boekhouder bij een grote bank. In Nederland woonde hij eerst in Den Haag, later in Amsterdam. Tot zijn spijt is hij gescheiden van zijn vrouw. Hij werkte in Nederland, ook als boekhouder, een tijd bij een autobedrijf.
Amir Moradi
‘Zeggen wat ik wil’
‘Ik woon nu anderhalf jaar bij de Veste, ik sta op de rij voor een huis. Ik wil graag in Amsterdam blijven wonen.
Tekenen en schilderen doe ik al mijn hele leven, ook als kind al. Ik gebruik alles: olieverf, waterverf, pen, krijt, stiften, wat er maar is. Mijn schilderijen en tekeningen zijn samengesteld, een deel komt direct uit mijn hoofd, andere dingen teken ik na, van foto’s uit tijdschriften bijvoorbeeld of van wat ik zie op de straat.
Het fijne van tekenen is dat ik zo precies kan zeggen wat ik wil.’
Schilderij van Amir Moradi. De blauwe band op de achtergrond is het aquarium.
Wereldprojecten
‘Realism is the way to govern the world,’ aldus een spreuk aan de muur bij Amir. Maar zijn realisme is maar schijn, de meeste van zijn schilderijen zijn geen weergaven va de werkelijkheid, maar illustraties bij door hem bedachte projecten. Zo gaat het bij een groot schilderij van een modern flatgebouw, waarin we ons pand aan de Poeldijkstraat herkennen, maar dan aan de Riviera, met daarbij passende futuristische sportwagens, feitelijk om de blauwe baan op de achtergrond. Want het is letterlijk een artist’s impression van Amirs plan voor wereldwijde mega-aquaria, waarmee hij zowel de stijging van de zeespiegel wil opvangen als de schaarste van het water wil bestrijden. In dit schilderij onderzoekt hij hoe zoiets er uit zou kunnen zien.
Kaart van Iran. De cirkels geven aan waar de aquaria moeten komen.
In een keurig aantekenboek laat hij de uitwerking van dit project zien. Zo heeft hij op landkaarten van onder meer Rusland, China en Iran precies aangegeven waar deze gigantische aquaria moeten komen. Bovendien heeft hij elk project voorzien van een globale kostenraming.
Voor een ander project heeft hij op de wereldkaart enkele magazijnen getekend waar alle landen verplicht hun nucleaire materiaal moeten opslaan, ‘voor de veiligheid,’ aldus Amir. Op weer een andere kaart staan de mondiale olievoorraden ingetekend.
Amir schuwt bij zijn projecten, waarvan hij er inmiddels zo’n tweeduizend heeft bedacht, de grote greep niet. Het gaat hem doorgaans om grote thema’s als milieu en veiligheid. De meeste van zijn ideeën zijn wereldomvattend en peperduur.
Amir Moradi. Vrouw op een rots.
Mooi
Zijn uitvindingen zijn niet allemaal alleen maar nuttig of bloedserieus van aard. Soms bedenkt Amir een project omdat hij dat gewoon mooi of leuk vindt en het ons leven kan veraangenamen. Zo heeft hij een machine bedacht waarmee je ’s nachts regenbogen kunt maken, zodat het dan minder grauw en donker is. ‘Dat is om de nacht mooi te maken, ik houd van kleur en mooie dingen.’
Zo is hij momenteel ook puur voor het plezier bezig met een portret van een vrouw. ‘In Nederland zijn heel veel mooie meisjes met hele mooie lichamen. Om van te houden.’
Amir Moradi: De wereld over 7000 jaar.
Hart
Amir is mild religieus, maar gaat niet naar de moskee. ‘Mijn moskee is hier,’ zegt hij met de hand op zijn hart.
‘Het is mijn taak om plannen, analyses en oplossingen voor de wereld te maken,’ vertelt Amir. ‘Ik kan niet anders. Als je bijvoorbeeld weet dat de zee per dag hoger wordt dan moet je toch iets doen?’
Amir Moradi: De honden.
