Verhalen

Wonen in de Varikstraat

30 maart, 2015

​De Varikstraat is een woonvoorziening van HVO-Querido in Amsterdam Zuidoost voor volwassenen die kampen met psychiatrische kwetsbaarheid en verslaving. Als iemand ter zake deskundig is om te vertellen hoe het is om er te wonen, is het wel Harold Pradeep Bihari (1961), want hij woont er al voor de tweede keer.

Harold Bihari is van Hindoestaanse afkomst, werd geboren in Paramaribo en kwam met zijn familie naar Nederland toen hij twaalf jaar oud was. Meneer Bihari: ‘Wij gingen meteen in Amsterdam Zuidoost wonen en ik ben daar nooit meer weggegaan. Ik ben al 42 jaar Amsterdammer. Ik ben een stadsmens. Mijn vader was kapper, hij is nu helaas alweer een tijdje overleden, maar hij knipte ook altijd mijn haar, nu moet ik naar een ander. Mijn moeder is helaas ook overleden. Ik heb nog wel vier zusters en twee broers, daar heb ik een heel goed contact mee, zij wonen in Diemen Zuid, dat is niet zo ver van hier.

Winkel

Als kleine jongen wilde ik altijd graag in een winkel gaan werken. Dat is deels gelukt, ik heb op markten gestaan met groente en fruit, bij Kraaiennest en bij Flierbosdreef en ik heb bij de Makro gewerkt, dat is ook een soort winkel.
Na mijn school heb ik een tijd als automonteur gewerkt, bij de V.A.B., de Verenigde Automobiel Bedrijven, in Amsterdam Noord, een Fordgarage was dat. Vier dagen per week werken en eerst nog een dag naar school. Gek genoeg had ik zelf geen auto, nooit gehad ook.
Ik heb daarna bij de Maple Leaf gewerkt op het industrieterrein, een kauwgumfabriek. Later ben ik in de groenvoorziening terechtgekomen via DWI. Ik heb ook bij begraafplaats de Nieuwe Ooster gewerkt als tuinman. Momenteel werk ik drie dagen per week bij een bedrijf dat allerlei dingen inpakt, zoals servetten en verjaardagskaarten. Of dat leuk werk is? Jawel. Je verdient er alleen niet veel geld mee, ik heb een uitkering van de sociale dienst, daarom kan ik niet veel krijgen. Dat gaat via de Fibu, dat is een soort bank voor ons.

Meneer Bihari woont al voor de tweede keer bij de Varikstraat

Meneer Bihari woont al voor de tweede keer bij de Varikstraat

Weer doorstromen

Ik ben hier in het jaar 2000 komen wonen, ik was een van de eerste bewoners. Ik 2003 ben ik min of meer op mezelf gaan wonen, via woningbouwvereniging Nieuw-Amsterdam, maar dat was toch te duur om te betalen en toen ben ik hier weer teruggekomen.
Het gaat wel hoor, hier wonen, maar ik blijf hier niet. Nog een jaar of een paar jaar en dan ga ik weer doorstromen. In ben nu bijna 54, je moet door in het leven. Ik zou het liefst in Amsterdam Oost gaan wonen, dat vind ik een lekkere buurt en daar ken ik ook mensen. De buurt van de Varikstraat is ook wel oké.

Vrijheid

Met de mensen hier in huis heb ik niet echt heel veel contact, maar ook geen moeilijkheden, ik kan wel opschieten met ze. Je hoeft ook niet echt vrienden te zijn, maar elkaar gewoon gedag zeggen en af een toe en praatje maken, is toch wel prettig.
Je hebt hier je eigen kamer, daar ben ik tevreden over. Je kunt gaan en staan waar je wilt, je kunt tot een uur in de nacht uitgaan, je hebt je vrijheid, je kan doen wat je wil. Ik ben ook heel tevreden over mijn mentor, dat is mijn begeleider. Hij zorgt dat alles goed gaat met mijn papieren en zo. En als ik problemen heb, dan kan ik bij hem terecht.

Bollywood

Het is hier wel veranderd in vergelijking met het begin. Toen was het kleiner, er waren minder mensen en je had helemaal nog geen aanleunwoningen in de buurt. De huiskamer en de keuken waren toen ook anders.
Ze gebruiken hier wel drugs, dat mag op je kamer, ze zijn hier niet streng. Zelf gebruik ik af en toe, maar niet zoveel hoor.
In mijn vrije tijd ga ik bijvoorbeeld op bezoek bij mijn broer of mijn zus of bij vrienden in Oost. Een andere vriend van mij woont hier vlakbij, als ik bij mensen op bezoek ga, leen ik van hem altijd een fiets, want hij heeft er twee.
Vroeger heb ik gevoetbald bij SV Bijlmer en gebasketbald, maar ik heb al een tijd last van mijn knieën, sport gaat niet meer. Verder kijk ik soms films op mijn dvd-speler, het liefst Indische en Hindoestaanse films.

Varikstraat, pand

Varikstraat, pand

Chinese kip

Ik ben een van de zeven bewoners die koken voor de groep van veertien mensen, de anderen kunnen dat niet, die doen weer andere dingen als corvee. Je hebt nu eenmaal je taken te doen, ook als je geen zin hebt. Ik vind koken helemaal niet moeilijk, dat valt erg mee, je moet in het begin even wennen aan de hoeveelheid. Ik ben best tevreden over het eten hier. De bewoners zijn makkelijke eters, we hebben geen vegetariërs en iedereen eet alles, daar is eigenlijk nooit gezeur over. Ik kook niet te heet, we hebben potjes met peper op tafel, dat kunnen mensen er apart bijnemen. Ik maak allerlei verschillende dingen klaar en het liefst Chinese kip, dat is zoetzuur, met gepelde tomaten en Chinese vruchten en kruiden. Heel lekker, al zeg ik het zelf.

Bingo

Laatst hebben we hier bingo gespeeld in huis, dat was heel leuk en ik had de hoofdprijs gewonnen. Dat was een mooie doos met allerlei spullen, douchegel, zeep en scheerspullen en zo. En ik had ook nog een pakje shag. Binnenkort gaan we met zijn allen bowlen, dat is ook gezellig. Bij speciale gelegenheden gaan we heel soms uit eten.
Wat er bij de Varikstraat moet veranderen, weet ik niet zo goed, maar ik ben ook niet de leider hier. Ik zou misschien wel wat meer uitjes willen. We zijn nu al drie jaar niet naar de bioscoop geweest, vroeger gingen we elk jaar en soms wel vaker.’

Deel dit verhaal:

Meer lezen?

Bekijk dan al onze verhalen.