Nieuws

Uit de kast

12 oktober, 2020

Op Coming Out-dag (11 oktober) wordt aandacht besteed aan het moment dat een lesbienne, homo, biseksueel of transgender openlijk voor zijn of haar seksuele geaardheid of genderidentiteit uitkomt. We praten hierover met een van onze eigen deskundigen, Shawney Heit (1995), begeleider bij De Vaart.

Shawney is geboren in Hoorn en verhuist op haar vijfde naar Amsterdam. Ze wil aanvankelijk op de bühne staan en gaat daarom naar de theaterschool. Het blijkt echter best ingewikkeld om op die manier je brood te verdienen en het is een harde wereld, waarin veel mensen vechten om een beperkt aantal rollen. Daarom besluit ze om over te stappen naar een studie die voorbereidt op een beroep waarin juist compassie met mensen de toon aangeeft, maatschappelijke zorg. Inmiddels werkt ze al bijna twee jaar 32 uur per week bij onze afdeling De Vaart als ondersteunend begeleider.
Wat Shawney tot deskundige maakt op het gebied van uit de kast komen is het feit dat ze er al op haar vijftiende een boek over schreef: Sam Hopeloos. Het is een autobiografische roman over vriendschap, liefde, familiebanden en de weg op zoek naar jezelf.

Steeds opnieuw

‘Het is heel goed dat er aandacht is voor Coming Out-dag,’ vertelt Shawney, ‘maar het is niet zo dat je er na die ene dag vanaf bent. Na wat ik maar even de grote coming out noem, waarbij je het voor het eerst aan je familie en goede vrienden vertelt, moet je daarna telkens opnieuw uit de kast blijven komen. Als je andere mensen ontmoet, op je werk, bij je club, overal, het houdt nooit op.
Ik maak er op mijn werk geen geheim van dat ik op vrouwen val. Ik streef naar een wereld waarin dat niet meer nodig is. Een tijdje heb ik hierover voorlichting gegeven op basisscholen. Het is belangrijk om kinderen al vroeg bewust te maken van alle verschillen die er zijn. In groep 7/8 zijn ze deels nog onbevangen, dan kan de impact groot zijn.

Niet geaccepteerd

Soms ontmoet ik mensen die er anders instaan. Mensen vinden iets anders soms moeilijk. Iets wat je niet weet en niet kent is eng. Er tegen zijn, veroordelen lijkt dan een makkelijke reactie. Ik heb dat al vaak meegemaakt, ik ben een beetje gehard, schelden doet me minder.
Je zou zeggen dat seksuele geaardheid anno nu geen issue meer is, dat anders zijn al lang wordt geaccepteerd, maar dat valt tegen. Amsterdam is überhaupt diverser in alles, daar is het misschien iets makkelijker, maar mijn vriendin komt uit een dorpje bij Zwolle en daar ben je als lesbienne nog de talk of the town. Geloof speelt daar een grote rol in. Hier is dat de islam, in de provincie het christelijke geloof. Ik doe wel mijn best om die intolerantie te begrijpen, maar ik snap het niet.

Drempel

Mijn eigen coming out was helemaal niet moeilijk. Ik had een tante die lesbisch was, mijn hele omgeving ging er met liefde en begrip mee om. Niemand maakte er een punt van. En toch voel je een intern conflict als je eenmaal doorhebt dat je anders ben dan anderen. Hoe ruimhartig iedereen ook is, je moet zelf toch een drempel over.
Daarom heb ik het boek geschreven, de ultieme manier om iets aan de buitenwereld te vertellen. Het begon als een dagboek over mezelf. Dat heb ik aan een goede vriendin laten lezen, waarmee ik haar dus vertelde dat ik op vrouwen val, want in het dagboek was ik bijvoorbeeld tot over mijn oren verliefd op mijn juf Nederlands. Die vriendin maakte er ook geen punt van, maar zei wel: wat schrijf je leuk. Toen heb ik mezelf een naam gegeven, karakters uitgediept en heb ik het geheel omgewerkt tot een roman. Ik was vijftien toen ik het boek schreef, zeventien toen het uitkwam.
Ik heb er veel reacties op gehad van mensen in dezelfde situatie. Ze beseffen dat ze niet alleen staan. Of dat ze het na het lezen van mijn boek ook durfden te vertellen. Ik vind het fijn om daar aan te kunnen bijdragen.

Schrijven

Schrijven deed ik al en dat doe ik nog steeds graag. Het is mijn droom om ooit een villa in Toscane te hebben, deels zorgboerderij, waar ik mijn bestsellers schrijf. Boeken moeten wel verkopen, anders wordt het niks met die villa. Ik ben een fan van schrijvers als Paulo Coelho, M.J. Arlidge en J.K. Rowling. Ik houd van allerlei genres. Toen ik als puber Sam Hopeloos schreef was ik vooral beïnvloed door Francine Oomen, Cary Slee en Virginia Andrews.
Nog steeds is wat ik schrijf vaak gebaseerd op wat ik zelf meemaak. Maar de stof is wel zo gedramatiseerd en geromantiseerd dat het lekker wegleest. Overdrijven is tenslotte mijn vak.
In mijn werk bij De Vaart kan ik trouwens ook aardig wat van mijn creativiteit kwijt. Ik durf verder te kijken dan de gestelde kaders als de situatie daar om vraagt.

Een begin

Bij HVO-Querido komt er meer aandacht voor diversiteit. Dat gaat steeds iets beter. Vorig jaar was er een projectgroep diversiteit, waar ik ook in zat. We hebben nu als organisatie het Roze loper-certificaat. Er kan altijd meer worden gedaan, maar het is een begin. Er is best wel wat diversiteit onder collega’s en omdat je nu eenmaal altijd een stukje van jezelf meeneemt als professional draagt dat bij aan de acceptatie.
Wij hebben veelal kwetsbare mensen onder onze hoede. Bij een deel van onze doelgroep is een andere seksuele geaardheid nog een taboe. Als je op straat in de overlevingsstand staat, dan wil je niet extra kwetsbaar zijn. Het voor jezelf accepteren van je geaardheid is een essentieel deel van je ontwikkeling. Maar daar moet wel ruimte voor zijn.
Ik weet het niet, misschien moeten wij wel een LHBTIQ+ opvang openen. Of is dat dan juist weer wegstoppen?

Tip

Hoe moeilijk het ook is om uit de kast te komen, jij bent de enige die de rest van je leven jezelf zult zijn, dus ga je niet anders gedragen voor anderen. Als je het pittig vindt in je eentje, neem dan iemand in vertrouwen. Je hoeft het niet alleen te doen, er is altijd hulp.’

Boek
Bestel hier het boek Sam Hopeloos.

Verder kijken
Shawney was in 2016 ter gelegenheid van coming out-dag te gast in de talkshow RTL Live.

Verder lezen
Shawney houdt een persoonlijk weblog bij vol verhalen: Ciao Shawney.

Deel dit bericht:

Shawney Heijt

Meer lezen?

Bekijk dan al onze berichten.