Verhalen

Nu gaat mijn leven weer door

30 juni, 2020

Een gekke vraag vindt Nahed het, waarom ze in de cliëntencommissie van onze gezingsopvang Velserpoort zit. Ze vindt dat niet meer dan normaal. ‘Ik woon hier en ik wil iets doen, andere mensen helpen.’

Nahed Kalaji (1972) is niet alleen lid van de actieve cliëntencommissie Velserpoort, ze is ook de voorzitter. Elke maand is er een vergadering waar bewoners wensen, ideeën en eventuele ongenoegens kunnen uiten over de dagelijkse gang van zaken in de gezinsopvang. In de coronatijd is er zelfs twee keer per maand een bijeenkomt om de vinger goed aan de pols te houden. Op de agenda staan onderwerpen als de huisregels, veiligheidsmaatregelen, hygiëne, het eten, de aandacht die de bewoners krijgen van begeleiding enzovoorts.
De cliëntencommissie vergadert met teammanager Joris de Heus en wordt vanuit het team bijgestaan door persoonlijk begeleider Alexander Simonjan en vanuit de organisatie door Eline van IJsseldijk, ondersteuner medezeggenschap.
Bij de Velserpoort worden 21 gezinnen opgevangen. Er zitten gemiddeld vijf vrouwen in de cliëntencommissie.

Voor anderen

‘Ik wil iets betekenen voor andere mensen,’ vertelt Nahed, ‘ik ben van nature een actief persoon, ik ben sociaal en ik heb geduld, dat is ook belangrijk. Zelf heb ik genoeg ideeën hoe het beter kan maar ik luister ook naar andere bewoners, want het gaat hier niet om mij alleen.
In coronatijd leiden maatregelen van HVO-Querido af en toe tot ongenoegen bij de bewoners. Soms gaan de maatregelen heel ver, je mag bijna niks meer, je voelt je heel beperkt. De meeste mensen begrijpen het wel, maar het zijn wel heel veel maatregelen in een heel klein gebouw.
Vrouwen die hier wonen hebben allemaal al stress vanwege de opvang. Daar komt de stress van corona dan nog bij. Tegelijk zijn bewoners dankbaar dat er juist maatregelen worden genomen, dat iedereen ervoor probeert te zorgen dat er niemand ziek wordt.

Gezelliger maken

De begeleiding luistert zeker naar de cliëntencommissie. Door ons zijn er bijvoorbeeld samen met het team extra activiteiten georganiseerd, vooral voor de kinderen. Die verveelden zich omdat ze zo lang thuis moesten zitten. Alles was gestopt, wij konden niet gezellig samen op één plek zitten. Daarom hebben we een soort feest georganiseerd.
Het is leuk werk, de cliëntencommissie. Als je hier woont dan zie je in de praktijk waar verbeteringen nodig zijn. Als je dat kunt bereiken dan hebben veel mensen er wat aan. De gezinnen die nu in de Velserpoort wonen, maar ook de gezinnen die nog komen. Dat voelt echt goed. Wij maken het hier gezelliger voor andere mensen.

Rust

Iedereen die in de opvang komt is gestrest, zeker in het begin. Ik was het ook, maar nu niet meer. Ik ben twee jaar dakloos geweest en nu gaat mijn leven weer door.
Nooit zal ik mijn eerste gesprek vergeten met Loutfia (maatschappelijk werker bij de Velserpoort, red.). Ik kwam hier met niks, geen huis, geen geld, geen baan, geen toekomst, ik had helemaal niks in mijn hand. Loutfia stelde mij op mijn gemak. Ze zei: ik blijf bij jou tot je weer weggaat. Dat gaf veel rust. Ik ben dankbaar voor de hulp en de kansen die ik hier heb gekregen. Wat ik nu heb is meer dan wat ik droomde.

Toekomst

Ik krijg nu bijna een eigen woning, voor mijn zoon en mij, hier vlakbij in Haarlem Noord. Het is een heel mooi huis. Maar ik blijf nog even in de cliëntencommissie. Werken met gezinnen en kinderen vind ik echt leuk en het is goed voor mijn opleiding. Want ik ga een opleiding maatschappelijke zorg volgen. Drie dagen werken en twee dagen naar school. Misschien kom ik ooit wel bij HVO-Querido werken.’

Deel dit verhaal:

Nahed

Meer lezen?

Bekijk dan al onze verhalen.