Afgelopen dinsdag vond de traditionele nieuwjaarsreceptie van HVO-Querido plaats. Na twee online coronajaren was iedereen blij om elkaar weer in levende lijve te kunnen ontmoeten. De geslaagde bijeenkomst was voor de tweede keer in café Zuidpool in Amsterdam.
De receptie begon met een speech van onze bestuurder Douwe van Riet. Hij sprak onder meer over de complexe context waarin we elkaar begin 2023 treffen. Er spelen zoveel crises tegelijk, is het woord ‘crisis’ niet onderhevig aan inflatie? Volgens Douwe moeten we de maatschappij anders vormgeven, andere keuzes maken. We moeten het goede doen zodat zoveel mogelijk mensen mee kunnen doen in de samenleving.
Douwe zei met ‘wrange trots’ terug te kijken op 2022 als het gaat om de opvang van vluchtelingen uit Oekraïne. Want hierin komt tot uiting waar we als HVO-Querido voor staan. Betekenisvol werk, midden in de samenleving, in samenwerking met onze partners en met lef.
Iedereen onder dak in 2030
Traditiegetrouw spreekt ook de Amsterdamse wethouder zorg de medewerkers en genodigden van HVO-Querido toe. Dat gebeurde dit jaar ook. Maar tradities blijven levend als je ze subtiel blijft aanpassen aan wensen van de tijd. Dus wethouder Rutger Groot Wassink (Opvang en MO/BW) sprak onder leiding van Marije van Elst op het podium losjes met Jessica Wesselius. Het ging onder meer over het Nationaal Actieplan Dakloosheid. Men sprak de gezamenlijke ambitie uit om in Amsterdam in 2030 iedereen onder dak te hebben.
Radicaal
Natuurlijk mengden ook leden van de Centrale Cliëntenraad van HVO-Querido zich in het gesprek. Hans van der Kolk vond het een goed plan, een prachtig opgetuigde kerstboom vol tierelantijnen, maar hij moet eerst zien wat er in de praktijk van terecht gaat komen. Zainab Mohabbat vroeg zich af hoe de beoogde vernieuwing ook daadwerkelijk vruchten gaat afwerpen. Kun je de bestaande structuren voldoende aanpassen om tot resultaten te komen? Of is een radicale verandering onder het mom ‘fuck the system’ misschien beter? Groot Wassink bleek duidelijk van dat laatste geportretteerd.
Niet makkelijk
Tot slot van het officiële deel van de nieuwjaarsreceptie zong Mieke de Jongh, vrijwilliger bij onze afdeling Digitale Zorg, haar laatste single It Just Ain’t Easy. Het was de eerste keer dat ze het nummer voor publiek ten gehore bracht. En juist omdat ze zoveel mensen in het publiek kende, was ze van te voren een beetje nerveus, bekende ze. Wij merkten daar helemaal niets van. Mieke zong prachtig, krachtig en vol overtuiging. We gaan ongetwijfeld nog veel van haar horen.