Verhalen

Smakelijk eten bij Masira

Tags: masira
18 december, 2009

​De feestdagen zijn traditioneel een tijd waarin we veel aandacht besteden aan lekker eten en een feestelijke presentatie.  Dat is bij afdelingen van HVO-Querido niet anders. Deze keer: Masira.

Corrie Jonker (1949) is geboren en getogen in de Amsterdamse Kinkerbuurt en woont nu in Masira, een beschermende woonvorm voor ouderen in een splinternieuw gebouw aan de Delflandlaan in Slotervaart. Ook op het gebied van de maaltijdvoorziening is daarmee het nodige veranderd. Hiervoor was deze voorziening gevestigd in de Drie Hoven, een groot verzorgingshuis in dezelfde buurt, en kwamen de maaltijden uit de centrale keuken aldaar. Nu woont men op vier etages in groepen van zeven personen en eet men gezamenlijk in de huiskamer annex keuken van de groep.

Zuster

Mevrouw Jonker: ‘We eten met z’n achten, want de zuster eet bijna altijd mee. Ik moet eigenlijk ‘begeleiding’ zeggen, maar ik zeg meestal ‘zuster.’ Dat is wel gezellig met z’n allen aan tafel. Ontbijt en lunch verzorgen we zelf, ook met de hele groep. Soms krijgen we een kop soep van de zuster. De meeste bewoners doen zelf boodschappen hier op het Delflandplein. Als je dat niet aandurft, gaat de zuster met je mee.’
Mevrouw Jonker maakt zelf ook wel eens wat. Ze bakt graag een eitje voor medebewoners en ze maakt een uitstekende salade. ‘Tomaat, komkommer, ui, tonijn, feta, daar smullen ze van, die gaat helemaal op, die schaal.’

Mevrouw Jonker houdt van lekker eten bij Masira

Mevrouw Jonker houdt van lekker eten bij Masira

Zelf kiezen

‘Ja, het eten,’ verzucht mevrouw Jonker, ‘meestal is het heel lekker. Kip, bami of nasi, lekker gekruid, daar houd ik van, of lasagne, dat vind ik ook zo lekker. Shoarma met pitabroodjes, zuurkool, dat hadden we van de week, dat was toch zo lekker. En ik ben dol op vis, kibbeling, een lekkerbekje. Laatst was het Sinterklaas en toen waren er ook lekkere hapjes, een harinkje, een stukje worst, wat gevulde dingetjes. Nou ben ik helemaal geen moeilijke eter, ik houd van heel veel dingen, maar soms is er gewoon geen smaak aan, het is heel verschillend. Nou is het voor mij wel goed hoor, een beetje weinig eten, maar ik vind het kleine porties hoor, het is niet veel. Er is wel altijd en toetje, maar dat neem ik nooit. We hebben gelukkig een bespreking gehad en we gaan nu met de groep een weekmenu samenstellen, zodat je meer zelf kan kiezen.’

Mooie woning

Mevrouw Jonker is enthousiast over het nieuwe gebouw. ‘Het zijn mooie woningen. Het ziet er allemaal goed uit. Ook de huiskamers. We hebben een grote eettafel, een mooie keuken en de kookplaat gaat vanzelf uit als je de pan er af haalt. We hebben drie ovens van roestvrij staal, een gewone oven, een magnetron en nog een oven. Dat is zo’n mooi apparaat, die maakt z’n eigen schoon, die machine. En onze gastheer die warmt het eten op.
Binnenkort hebben we kerstdiner, dat is altijd geweldig, uit de kunst, daar maken ze heel veel werk van. We doen altijd van alles met Kitty, onze activiteitenvrouw. Zij organiseert spelletjes, schilderen, bloemschikken en uitstapjes met de bus, dan gaan we naar Hoorn of Volendam, heel gezellig.’

Deel dit verhaal:

Meer lezen?

Bekijk dan al onze verhalen.