Verhalen

  1. HVO-Querido
  2. >
  3. Verhalen
  4. >
  5. Prettig in je vel

Prettig in je vel

03 augustus, 2012

Ricardo (Amsterdam, 1979) woont sinds 2002 via de beschermende woonvorm BW Indische buurt en is een druk bezet man. Hij won bovendien de wisseltrofee tijdens de derde editie van het HVO-Querido café, een informele bijeenkomst voor cliënten, medewerkers en belangstellenen, met een persoonlijk verhaal waarin de focus op scholing en werk bijdragen aan herstel.

Ricardo: ‘Twee dagen per week werk ik bij brouwerij, café en proeflokaal De Prael in de binnenstad. Een dag per week help ik mee met het verzorgen van de jongerenavond van DAC Linnaeushof, daar kook ik onder meer voor, ik voel mezelf nog steeds een beetje een oudere jongere. Ook op het DAC kook ik af en toe en dat wil ik bij onze nieuwe locatie aan het Robert Kochplantsoen blijven doen. Mijn moeder heeft heel lang als kok gewerkt in De Amstelhof, een bejaardenhuis, ik heb het koken van haar meegekregen, denk ik.’

Kapper

‘Verder ben ik een dag per week kapper bij de Linnaeushof,’vervolgt Ricardo, ‘dat loopt best goed, ik heb daar meer dan veertig klanten. Ik doe ook mijn eigen haar. Het is belangrijk dat je je goed voelt, dat je prettig in je vel zit, maar het is ook belangrijk dat je haar goed zit. Dat kost twee euro per knipbeurt, dus dat kan bijna niemand de kop kosten. Met de schaar en de tondeuse kan ik alles, dat durf ik gerust van mezelf te zeggen. Kapper, daar moet je natuurlijk wel een klein beetje ijdel voor zijn. Ik ga ook nog een dag naar school, op zaterdag ga ik uit en op zondag rust ik uit.’

Ricardo op zijn werk, foto Jildiz Kaptein

Ricardo op zijn werk, foto Jildiz Kaptein

Collega’s

‘Ik wilde vroeger eigenlijk altijd het liefst in de handel werken,’ vertelt Ricardo,  ‘maar nu volg ik een opleiding tot gastheer in de horeca, daarbij leer je allerlei verschillende dingen zoals sociale hygiëne en ook schoon geld verdienen. Het moeilijkst vind ik op dit moment de kassa beheren, we hebben namelijk net een nieuw systeem en het apparaat en ik hebben nog al eens ruzie. Maar uiteindelijk kom ik er altijd wel uit en er zijn hier ook een heleboel collega’s aan wie je altijd iets kunt vragen.

Open

Ik kan het mensen zeker aanraden om bij De Prael te werken, je leert er veel van en je ontmoet allerlei verschillende mensen. Je moet het natuurlijk wel volhouden, je moet wel een beetje inzet tonen. Het leuke van De Prael is ook dat iedereen hier gewoon als klant kan binnenlopen voor een kop koffie, een pistoletje of een biertje. Het is heel open en het heeft helemaal niks van de sfeer van een zorginstelling. Er komen hier juist heel veel verschillende mensen, Amsterdammers en veel toeristen uit binnen- en buitenland, maar er vergaderen hier ook wel eens ambtenaren van de gemeente.
Het is mooi werk, de horeca. Hard werken, maar wel iets dat ik met veel plezier doe. Ik zou wel graag een eigen cafeetje beginnen, maar daar moet ik eerst nog verder over nadenken en een goed plan voor maken.’

Deel dit verhaal:

Meer lezen?

Bekijk dan al onze verhalen.