Onze muzikanten van KWIK speelden deze week bij Muziekcentrum Eiwerk samen met gitarist Jan van der Meij een aantal liedjes van The Beatles. Dat is geen toevallige keuze.
Jan van der Meij speelt eind jaren ’70 in de band Vitesse en richt daarna Powerplay op. Vanaf 2014 is hij actief in The Analogues: een band die ernaar streeft het unieke geluid van The Beatles live zo exact mogelijk te reproduceren. Iets wat The Beatles zelf overigens na 1966 nooit meer hebben gedaan.
De liefde voor de muziek van het illustere viertal uit Liverpool komt van twee kanten. Er is de afgelopen tien jaar nog nooit een show van KWIK geweest waarin géén liedje van The Beatles is gespeeld.
Zingen
Jan van der Meij is bij KWIK op uitnodiging van Lies Schilp, zangeres en coördinator muziek bij HVO-Querido. Zij kennen elkaar heel lang.
Jan begint met zelf enkele liedjes van The Beatles te zingen waarbij hij zichzelf begeleidt op gitaar. Blackbird en The Long and Winding Road. Dat laatste hoort eigenlijk op piano, vertelt Jan, ‘maar dat speel ik niet.’ Dan pakt hij zijn plectrum erbij en speelt You’ve Got to Hide Your Love Away van de lp Help! en Ticket to Ride van dezelfde plaat. ‘Nog eentje dan,’ zegt Jan. Dat wordt I’m Looking Through You van het album Rubber Soul.
Welke Beatle?
Dan is het tijd voor de muzikanten van KWIK om vragen te stellen aan Jan. Met welke Beatle identificeert hij zich het meest? Dat zijn er twee: John Lennon en Paul McCartney.
Wat is zijn favoriete lied van The Beatles? Dat blijkt te wisselen. ‘Zo’n nummer als The Long and Winding Road, dat vond ik vroeger toch een soort begrafenismuziek,’ vertelt Jan. ‘Dat ben ik pas op latere leeftijd gaan waarderen. Lucy in the Sky with Diamonds vind ik fantastisch en I Am the Walrus ook.
Origineel
The Analogues spelen op precies dezelfde originele instrumenten als The Beatles ooit zelf deden. Hebben ze alle instrumenten kunnen achterhalen? Jan vertelt dat er moeilijkheden waren met een bepaald type orgel. Daar bleek er nog eentje van te zijn, ergens in Amerika. Na lang onderhandelen kwam dit orgeltje aan in Nederland en toen bleken er vijf muizennesten in te zitten en was er behoorlijk wat schade. Maar het kon gelukkig worden gerepareerd.’
Maar het lukt ook wel eens niet. Een 12-snarige gitaar van het Duitse merk Framus bleek echt nergens te koop. ‘Onze crew noemt onze verzameling instrumenten en versterkers en andere spullen heel liefdevol “het museum,”’ vertelt Jan. ‘The Beatles zijn ontzettend vaak gefotografeerd. Daardoor zijn de instrumenten die ze ooit hebben gebruikt goed te achterhalen.’
Mooie ervaring
Jan stond met The Analogues op Pinkpop, in Carré, in de Ziggo Dome en in nog veel meer zalen in binnen- en buitenland. Wat is zijn mooiste ervaring? ‘Ik ben er ruim tien jaar mee bezig geweest,’ zegt Jan. ‘Eén ervaring? Wat ik heel bijzonder vond was optreden in Engeland, de bakermat van The Beatles. We stonden in Londen in het Palladium, dat is een soort Carré, dat is toch een beetje alsof Duitsers bij ons Doe Maar komen spelen.’
Geheim
Wat is het geheim van The Beatles als liedjesschrijvers? ‘Ik denk dat ze elkaar enorm stimuleerden en opzweepten,’ zegt Jan. ‘Als John Lennon een mooi nummer had geschreven, daagde dat Paul McCartney uit om daar overheen te gaan. Een vorm van gezonde concurrentie. En later bleek George Harrison ook nummers te kunnen schrijven. Hoe groot is de kans dat je drie goede componisten bij elkaar hebt in een band van vier?’
Waarom spelen The Analogues het album Rubber Soul niet? Jan legt uit dat dit niet in het concept past. De groep speelt alleen de pure studioplaten, dus de laatste zes lp’s. Maar Jan geeft toe dat er voor Rubber Soul iets te zeggen zou zijn, het is een overgangsalbum.
Fijn
Dan is het weer hoog tijd om muziek te maken. Jan speelt samen met de muzikanten van KWIK een groot aantal nummers van The Beatles. Telkens met andere zangers: Tamara, Egbert, Hans, Danny, Ron, Lieselot, Eddy, Lies en Jan.
Ze spelen Two of Us, We Can Work It Out, Yesterday, Eleanor Rigby, Cry Baby Cry, Norwegian Wood, Help!, en als laatste Get Back. Maar dan vindt iedereen dat Eric Mink nog Let It Be moet spelen. En dan wil iedereen samen nog even Hey Jude zingen. En zo gaat het door aan de Wenckebachweg.
Gitarist Pascal vind het een fijne middag. ‘Lekker gespeeld en hele interessante dingen gehoord. Het leuke van The Beatles is: iedereen kent die liedjes.’
Meedoen?
Wil je ook muziek maken bij HVO-Querido? Stuur dan een mailtje naar muziek@hvoquerido.nl.