Onze collega Peter Veeken is onlangs op 64-jarige leeftijd overleden. Hij was de laatste zeven jaar ondersteunend begeleider bij de locatie van HVO-Querido aan het Anton de Komplein in Amsterdam Zuidoost.
Peter Veeken (1961) heeft een hele loopbaan bij onze organisatie achter de rug. Voordat hij in 2018 bij het Anton de Komplein komt te werken, is hij ruim twee jaar actief als vrijwilliger bij ons Respijthuis Amerbos in Noord. Bij zijn afscheid van het Respijthuis geeft hij een openhartig interview (kijk hier om dat vraaggesprek te lezen).
Daarin vertelt Peter dat hij in 2008 dakloos werd en bij het Passantenverblijf van HVO-Querido terecht kwam, de voorloper van de huidige Opvang Poeldijkstraat. Hij zit daar in de cliëntencommissie. Daarna gaat hij via Passantenhotel Boerhaave naar Je Eigen Stek, een voormalige daklozenopvang in zelfbeheer in de Tolstraat, waar hij zich naar eigen zeggen ‘uit de nesten werkt.’ Daarna verhuist hij naar een zelfstandige woning in Amsterdam Noord.
Vrijwilliger
Als Peter in de nachtopvang aan de Poeldijkstraat verblijft, doet hij dagbesteding bij Centrum de Tour. Daar krijgt hij de goede tip om vrijwilliger te worden bij het Respijthuis, ook in Noord. Hij volgt de Toed-opleiding om zijn ervaringsdeskundigheid te leren inzetten en gaat aan de slag.
Peter Veeken bij het Respijthuis, 2017
Betrouwbaar
Martijn Fuldner, nu werkzaam bij het Herstelbureau, kan zich Peter nog goed herinneren uit die tijd. ‘Ik heb Peter mogen leren kennen toen we allebei als vrijwilliger begonnen bij het Respijthuis,’ aldus Martijn. ‘Hij was een van de eerste vrijwilligers die doorstroomde naar een betaalde baan. Peter was een betrouwbare collega die, ook al was hij af en toe eigenwijs, altijd zijn best deed om een fijne sfeer te creëren. Hij zorgde ervoor dat het de gasten aan niets ontbrak, zodat ze een begin konden maken of verder konden werken aan hun herstel.’
Stille werker
In januari 2018 gaat Peter aan de slag bij ons Anton de Komplein, een voorziening voor maatschappelijke opvang waar 46 volwassenen voor korte of langere tijd wonen.
‘Peter was een stille werker,’ zegt Adri van Manen, zorgcoördinator van het Anton de Komplein. ‘Dat klinkt misschien niet zo spannend. Maar in een team is het heel fijn om ook mensen te hebben die niet overal eigen ideeën over hebben of alles beter weten, maar die “gewoon” goed hun werk doen. Zo iemand was Peter.’
Peter met collega’s van het Anton de Komplein, 2019
Trotse opa
‘Peter was geliefd bij collega’s en bewoners. Met bewoners ging hij heel gelijkwaardig om,’ vervolgt Adri. ‘Hij was niet iemand die graag op de voorgrond stond. Je ziet dat ook aan groepsfoto’s van het team. Peter staat er niet op of hij staat zo onopvallend mogelijk helemaal achteraan. En altijd een beetje verstopt in zijn eeuwige petje.
Hier op het Anton de Komplein is altijd reuring, daar hield hij van. Zelf was hij een rustige man die zijn ding deed. Hij liet zich nooit gek maken, hij was een beetje stoïcijns. Peter was geen grote prater. Hij vertelde weinig over zijn privéleven. Hij had een dochter en hij was nog niet zo lang geleden opa geworden, daar was hij dan wel weer heel trots op.’
Peter bij het Anton de Komplein, 1 juli 2024
Formule 1
Adri: ‘Een enkele keer gingen we wel eens samen biljarten in Amsterdam Noord. Een spelletje dat we allebei graag wilden winnen. Maar qua sport was de Formule 1 zijn lust en zijn leven. Peter zorgde er altijd voor dat de bewoners van het Anton de Komplein daar op Viaplay naar konden kijken.’
Verjaardagen
‘Hij zorgde er ook al jaren voor dat er elke twee maanden een blaadje verschijnt voor bewoners, de Kranton. Daarin staan allerlei nuttige wetenswaardigheden en stellen nieuwe medewerkers en stagiairs zich bijvoorbeeld voor. Er staat ook altijd een rebus in en een lijst in met verjaardagen van bewoners en medewerkers. Kijk, hier in het laatste nummer staat ook Peters verjaardag vermeld: 15 juni.’
N.B. In eerste instantie meldden we hier dat er een afscheidsbrief was gevonden en dat het om suïcide zou gaan. Onderzoek wijst echter uit dat Peter een natuurlijke dood is gestorven. De brief in kwestie betrof niet meer dan een reeks praktische informatie van zijn hand in geval van overlijden.
