Verhalen

Het is niet al goud wat er blinkt

29 januari, 2019

Alleen als je bezig bent, kun je verder komen in het leven, weet Detchi, die een dag of drie per week als edelsmid bij De Poel werkt, het werkproject van HVO-Querido aan de Poeldijkstraat waar alles kan.
Detchi Gómez (1957) komt uit een creatieve familie. Haar vader, uit Spaans Baskenland, was modeontwerper, haar half Arubaanse en half Cubaanse moeder was coupeuse en samen hadden haar ouders een atelier. Detchi, die op Curaçao is geboren, was in haar jeugd aanvankelijk vooral op de zee gericht, wat op een klein eiland omringd door water geen slechte keuze is.

Duiken

‘Ik ben een tijd sportduiker geweest op Curaçao,’ vertelt Detchi. ‘Met toeristen dook ik, vijftien, twintig meter of meer. Toen ik jong was, deed en durfde ik alles. Ik werkte onder andere bij het Hilton, bij het Avila Beach Hotel en bij Wederfoort.

Detchi met haar hondje Smallie ‘want hij is zo klein toch’

Detchi met haar hondje Smallie ‘want hij is zo klein toch’

Op een gegeven moment ben ik naar Spanje verhuisd. Daar leefde ik van wat ik zelf maakte: beelden, schilderijen en vooral sieraden. Op zaterdag ging ik met mijn zwarte kleedje naar Madrid en verkocht ik mijn spullen op de markt. Ik heb daar ook een keer een tentoonstelling gemaakt met kunstwerken die alleen maar van afval waren gemaakt.

Nodig

In Nederland ben ik bij Sier Raad Foru aan de slag gegaan, een atelier in de Jordaan, met Barbara Smith. Met haar heb ik zeker vier exposities opgezet. Later zat dat atelier in een kelder bij het Hoofddorpplein, hier vlakbij. Op een dag zei Myrjam [senior werkprojectleider bij De Poel, red.] tegen mij: ik heb je nodig. Dat is altijd goed om te horen natuurlijk. Ik was hier welkom en dat is fijn. Zo zijn we hier begonnen met edelsmeden. Dat is nu zo’n drie jaar geleden. Het fijne van De Poel is dat ze je gewoon je gang laten gaan. De Poel beperkt je totaal niet, ik voel me hier heel erg thuis. Ik ben hier op mijn plek.

Detchi aan het werk bij De Poel

Detchi aan het werk bij De Poel

Het zit in mij

Mijn creativiteit is natuurlijk niet zomaar uit de lucht komen vallen. Ik was bijvoorbeeld als kind al bezig met kralen en met breien. Het zat gewoon al in me. In Spanje heb ik het creatieve opnieuw ontdekt in mezelf. Eerst werkte ik vooral met gele koper en met alpaca, dat is een mengsel van koper, zink en nikkel. Pas later ben ik met zilver en goud begonnen.
Lassen kan ik ook, ik heb op de LTS gezeten en ben opgeleid tot constructiebankwerker. Ik was één van de twee meisjes op een school vol jongens, maar dat was in de jaren ’70.

Liefde

Sieraden maken maakt me rustig, het brengt me in een goede sfeer. Het is ook een soort ontdekkingsreis. Ik haal dingen uit mezelf die ik nog nooit eerder heb ontdekt, bijzondere dingen soms. Ik leer nog elke dag.
Alleen als je bezig bent, kun je verder komen in het leven, als je niks doet sta je stil.
Je moet wel relaxed zijn om je fantasie aan het werk te kunnen zetten. Als de sfeer niet goed is, komt er niks uit je handen. Wij verzinnen de meeste dingen die we maken zelf, het is echt vrij werk. Soms verkopen we wel eens iets en dat geld gaat dan in het project, daar kopen we weer nieuwe spullen van. Wij werken hier met z’n drieën, en krijgen een onkostenvergoeding van 8 euro per dag. Wij doen het met liefde, sieraden maken is onze passie. Geld maakt niet gelukkig, je hebt het wel nodig voor de huur en om te eten en zo maar verder niet.

Detchi met een collega bij De Poel

Detchi met een collega bij De Poel

Familie

Het is iets wat ik thuis niet kan doen, je hebt er een werkplaats voor nodig. Ik ben nu met een broche bezig. Kijk, deze heb ik ook zelf gemaakt. [Detchi wijst op haar armband.] Het is van oud goud van mijn moeder. Mijn zussen hadden allemaal dingetjes van mijn moeder voor mij bewaard in een potje. Ik heb het omgesmolten en er deze armband van gemaakt. Alle generaties van mijn familie staan erop.
Zelf heb ik twee kinderen, een zoon en een dochter, en zes kleinkinderen. Ik verwen ze graag. Elk jaar probeer ik een keer naar Curaçao te gaan, naar mijn familie.
Dan duik ik ook nog een beetje, maar niet te diep.’

Deel dit verhaal:

Meer lezen?

Bekijk dan al onze verhalen.