Marion van den Boorn (Brussel, 1962) is alweer twee jaar teammanager van HVO-Querido. Momenteel geeft zijn leiding aan drie teams binnen de beschermende woonvorm BW Nieuw-West: Noordzijde, Hof van Socrates en de satellietwoningen.
Marion van den Boorn: ‘Ik ben Europees opgevoed. Mijn vader werkte bij wat toen nog de EEG heette en nu de Europese Unie, wij woonden in Brussel en in andere plaatsen in België en Duitsland. In België was ik altijd de Nederlandse en in Nederland ben ik heel lang de Belgische geweest. Ik voel me Europeaan. Je merkt dat aan kleine dingen. Als heel Nederland bv oranje wordt van het voetballen, dan vind ik het wel gezellig, maar meer ook niet. Ik ga nog wel graag in België op bezoek, maar ik hoef er niet te wonen, geef mij maar het directe Nederland.’
Florence Nightingale
‘Als kind zag ik mezelf als een Florence Nightingale die over de wereld zou reizen,’ vervolgt Marion van den Boorn. ‘Maar ik ben via een tussenstop op de sportacademie en een toerismeopleiding, eerst de sociale academie in Nijmegen gaan doen. Ik heb altijd veel interesse gehad in andere landen en culturen. Het viel me op hoe weinig mensen van de academie geïnteresseerd waren in wat er in het buitenland gebeurde, of zelfs in Groningen.
Na de academie heb ik zes jaar bij de crisisinterventie in Arnhem gewerkt. Wij probeerden door een opname van maximaal veertien dagen de crisis zodanig te couperen om daarmee zoveel mogelijk psychiatrische opnames te voorkomen.’
Geleerd
‘Op een gegeven moment was ik het overleggen om te overleggen een beetje zat,’ aldus Marion. ‘Toen ben ik public relations gaan studeren en terechtgekomen in de commerciële wereld: de farmaceutisch industrie. Als artsenbezoeker heb ik veel kilometers gereden, ziekenhuizen van binnen gezien en heel wat cadeautjes mogen uitdelen, maar dat verkoopwerk was uiteindelijk niets voor mij; toen ben ik onderzoek naar nieuwe medicijnen gaan begeleiden. Dat vond ik echt boeiend en heb ik 16 jaar gedaan. Daar heb ik veel geleerd en veel genoten, ook van de secondaire arbeidsvoorwaarden zoals een leuke auto, bonussen en mooie hotels!’
Hart voor de zaak
‘Toch heb ik altijd gedacht: ik ga terug naar de hulpverlening,’ aldus Marion, ‘maar dan met flink wat ervaring rijker. Ik heb bewust voor HVO-Querido gekozen. Ik wilde graag in Amsterdam werken en de organisatie, met de nadruk op zelfsturing en zelfregie, en de doelgroep spraken en spreken mij nog steeds erg aan. Mijn interesse ligt bij de volwassenenzorg, mensen met een verhaal, daar heb ik altijd iets mee gehad. Ik leid drie teams: BW Nieuw-West Satellietwoningen, Noordzijde en Hof van Socrates, met 30 medewerkers en 64 cliënten. Het leuke van dit werk, vind ik, is dat je samen met een groep mensen probeert iets moois te maken, dat je iets kan betekenen voor anderen. Het is mijn taak om woonbegeleiders zo te faciliteren dat ze hun werk met plezier blijven doen en dat ze trots kunnen zijn op hun werk voor de cliënt én voor de organisatie. Ik heb zeer ervaren, enthousiaste en betrokken medewerkers, vol ideeën voor hun cliënten. Toch moet je hun aandacht wel eens richten op het belang van de organisatie, en het is een uitdaging om dat begrijpelijk te maken.
Wij werken voor mensen met een psychiatrische beperking of verslaving. Door ons werk redden zij het net wel in de maatschappij. Daar doe ik het voor. En met groot plezier. Ik leer elke dag van iedereen, ook van mijn collega-teammanagers. Ik ga hier voorlopig niet weg!’
Afspraken
‘Bij de verhuizing van een groep Vrijburgbewoners naar de Noordzijde was er aanvankelijk behoorlijk wat weerstand uit de buurt. Er wordt al snel gezegd: “laat ze maar ergens wonen, niet bij mij.” Wij zijn met de buurt in gesprek gegaan en er is een beheerplan gemaakt. Dat lijkt op huisregels, maar dan voor de buurt. Pittige afspraken om ervoor te zorgen dat de gevreesde overlast niet plaats zal vinden. Zo is de kinderspeeltuin vlakbij, verboden terrein voor bewoners van de Noordzijde. Als een bewoner van ons wordt betrapt door de politie op een overtreding van de opiumwet, bijvoorbeeld door te dealen op straat, of de APV, krijgt hij niet alleen de gebruikelijke boete, maar ook een gele kaart.
Bij een tweede kaart mag hij een jaar lang niet meer in deze buurt wonen. Er moet dan een andere woonplek gevonden worden en dat kunnen we met onze grote organisatie ook waarmaken. Het is voor onze bewoners dus belangrijk om zich te realiseren dat ze het nodige moeten doen en laten, om hier te kunnen wonen. De buurt ziet en merkt dat we hun reacties of klachten serieus nemen, ze zien dat we er iets aan doen en ze zien dat bewoners aanspreekbaar zijn op hun gedrag.’
Doen wat je zegt
‘Er is een begeleidingscommissie opgericht waar het stadsdeel, de centrale stad, de politie, de woningbouwvereniging, buurtbewoners en HVO-Querido in zit. Met elkaar bespreken en evalueren we het opgestelde beheerplan.
Doen wat je belooft werkt uitstekend om het vertrouwen in de buurt te krijgen en te houden. Daarnaast is er vanuit de Noordzijde een veegploeg actief, wat zeer gewaardeerd wordt in de buurt. Bovendien organiseren we jaarlijks een buurtbarbecue, die we steeds meer samen met en door de buurt willen organiseren. Op deze manier proberen we het met elkaar gezellig te houden.’
Genieten
‘Als vrijwilligerswerk kook ik elk jaar een week voor 35 kinderen en hun 10 begeleiders. Verder woon ik op een woonschip, waardoor ik heerlijk veel buiten bezig ben. Daarnaast hou ik van sport, zoals volleybal, golf, hardlopen en skiën.
Bovendien vind ik het heerlijk om met vrienden te koken, te eten en te genieten van een lekker glas wijn,’ besluit Marion. ‘Uiteindelijk gaat het in het leven om lekker bezig te zijn en plezier met elkaar te hebben, kortom: om samen te genieten.’