Vanaf 1 juli van dit jaar heeft de Raad van Toezicht van HVO-Querido een nieuwe voorzitter: Christien Bronda (58). In het dagelijks leven is zij directeur Participatie en Decentrale Voorzieningen op het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Daarvoor werkte ze lang in Amsterdam als Directeur van de Dienst Werk en Inkomen en als Directeur Basisinformatie. Volop kennis, netwerk en ervaring dus bij de nieuwe RvT-voorzitter. Maar ook aan inspiratie en enthousiasme ontbreekt het niet. Bart Zwagemaker sprak met Christien Bronda over verbinding, zorg en de waardering voor leuke dingen doen.
‘HVO-Querido is niet nieuw voor me. In mijn tijd in Amsterdam heb ik de organisatie leren kennen als een fijne, mooie club die fantastische dingen doet. Ik maakte kennis met de toenmalige bestuurder Jaap Fransman, en later ook met Clemens Blaas. Toen al was ik enthousiast over de organisatie en heb destijds wel eens laten vallen dat ik ooit wel in zou zijn voor een rol bij HVO-Querido. Nu is het dan zover. Al eerder maakte ik deel uit van raden van toezicht en ik heb verschillende clubs voorgezeten, maar voorzitter van een Raad van Toezicht ben ik nog niet eerder geweest. Dat wordt voor mij dus ook een leerervaring.’
Christien Bronda heeft er meteen werk van gemaakt. Tijdens haar introductietour bezocht ze onder meer de teams van de Veste, de Poeldijkstraat, een ambulant Jongerenteam en Robert Koch Wonen. ‘Vind ik belangrijk. Niet alleen bij de start, maar ook om vaker te doen, zo’n rondje door de organisatie. Voor welke uitdagingen staan de medewerkers? Waar gaan hun ogen van glinsteren?’
Wuifwoningen
‘Ik heb al veel gezien van het werk voor mensen die dakloos zijn geraakt, maar ben ook bij de zogenaamde “wuifwoningen” aan de Rijswijkstraat geweest en sprak verschillende cliënten. Variërend van mensen voor wie een 24-uursvoorziening de aangewezen woonvorm is, maar zeker ook mensen met het potentieel om zelfstandig te gaan wonen. En dat gebeurt ook: zelfstandig wonende klanten die wuiven naar de overzijde waar cliënten intramuraal verblijven. Bijzonder was ook de ontmoeting met een van de jongerenteams. Wat een enthousiasme!
Christien Bronda
Leuke dingen voor de stad
‘Ook het werkbezoek aan het team Robert Koch Wonen in de Watergraafsmeer vond ik bijzonder,’ gaat Christien verder. ‘Teammanager Annelieke ter Heege sprak met zoveel passie over de aanpak van het team. Van leuke en terugkerende tripjes naar Lourdes tot keihard werken aan soms bescheiden stapjes, kleine verbeteringen. Je moet onder ogen zien dat stabilisatie van mensen in enkele gevallen de meest haalbare oplossing is. Maar het zijn stappen in de goede richting: er wordt dagbesteding gevonden, er wordt gelachen. Zoals Clemens Blaas het altijd zegt: we moeten zorgen dat we ‘leuk doen in de stad’. Echt een prestatie om zoiets te bereiken met mensen die al jarenlang kampen met grote problemen op het gebied van psychiatrie en verslaving.
Humor
En waar ik ook van houd: humor. Heeft een cliënt een pracht van een kamer op een mooi punt in Amsterdam, maar zit overdag met de gordijnen dicht. Maak ik daar een opmerking over, krijg ik gevat terug: – “Ja, ik zit hier recht tegenover de Oosterbegraafplaats. De hele dag rijden die rouwstoeten af en aan.” Nou, dat vind ik dan geweldig. Ik neem van die werkbezoeken mee dat de inzet van medewerkers van HVO-Querido bijdraagt aan het in hun kracht zetten van mensen en weer een glimlach op het gezicht weten te brengen. Maar de klanten doen het vooral allemaal zelf: ze gaan steeds een stapje verder, ze ontdekken hun maximale vermogen. Komen weer op het goede pad. Ik heb in mijn directe omgeving meegemaakt hoe mensen teloor kunnen gaan, kunnen afglijden. Ik had altijd al belangstelling voor de zorg, maar die ervaring – inmiddels alweer een aantal jaar geleden – heeft dat alleen nog maar versterkt.’
Waarom?
‘Ik ben nu drie jaar weg uit Amsterdam en werk alweer twee jaar in Den Haag. Heb een buitengewoon interessante baan bij het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Hoewel de scheidslijn tussen beschut werken en zorg soms moeilijk te trekken is, gaat het bij SZW toch om iets anders dan zorg. En zorg vind ik juist heel interessant! Het is wat onze sociale staat, sociaal maakt. Ik voel me daar erg toe aangetrokken. Ook vanwege die ene vraag: ‘Wat maakt dat het fout gaat bij iemand? Hoe belandt iemand in een probleemsituatie? Ik heb dat van dichtbij gezien, ik noemde het al. Nou, de zorg voor die mensen, daar wil ik me voor inzetten.’
Verbinding
‘Bij HVO-Querido gaat het goed. En ik krijg nu de kans om me met dat werk te bemoeien, met de finishing touches. Prachtig. Maar ik kom ook wat brengen. Ik heb een grote kennis van de sociale zekerheid in ons land. Dat is mijn vak. Ik ben een echt overheidsmens, met ervaring bij zowel gemeentes als bij het Rijk. Die kennis breng ik in in de RvT. Veel van de andere leden komen juist meer uit de private hoek. Zo vullen we elkaar uitstekend aan.
Verder denk ik dat HVO-Querido iets kan hebben aan mijn netwerk. Bijvoorbeeld door het werk van de organisatie bij relevante partijen onder de aandacht te brengen. Of door eens een hoogwaardigheidsbekleder bij HVO-Querido uit te nodigen.
Tja, en dan is er verbinding. Die zie ik echt als mijn bijdrage. Ik zie dat de Raad van Toezicht een hechte club wordt. We hebben allemaal dezelfde passie voor het werk, voor de klanten – dat was overigens ook al het geval toen de RvT onder leiding stond van mijn voorganger Iris van Bennekom. Ik wil er met name aan bijdragen dat we elkaar onderling versterken, zowel binnen de Raad als daarbuiten. Denk bijvoorbeeld aan contacten maken met andere Raden van Toezicht in de stad. Zodoende krijgen we een goed beeld van wat speelt op andere beleidsterreinen.
Met alle gecombineerde kennis en ervaring zijn we eveneens in staat goed de verbinding te leggen met de bestuurder. Die kan altijd voor raad bij ons aankloppen. Maar ik praat niet alleen met Clemens Blaas hoor! De uitnodiging voor een kennismaking met de OR en CCR gaat binnenkort de deur uit. Trouwens, het gaat niet eens om een echte introductie. CCR-lid Ria Mulder ken ik namelijk al jaren. Verbinding, daar gá ik voor. Reken er maar op!’
Goed weten dat het goed gaat
‘Governance, een belangrijk deel van het werk van een RvT, houdt voor mij in dat je als bestuur en Raad van Toezicht samen verantwoordelijk bent voor de organisatie. Dat je vanuit beide rollen werkt aan betere zorg. Dat samenspel, dat evenwicht moeten we zien te vinden. Een Raad van Toezicht moet, om het zo te zeggen, goed weten dat het goed gaat. Daar ligt je verantwoordelijkheid. Daarom vind ik het belangrijk te weten hoe het staat met de tevredenheid van klanten en medewerkers. Dat zijn belangrijke graadmeters.’
Rode draad
En wie is Christien Bronda verder? In ieder geval muziekliefhebber: van Armin van Buuren tot JJ Cale en van jazz tot blues. ‘Jammer dus dat ik dit jaar KWIK, The Mystifiers en Space Lightning in Paradiso heb gemist, maar volgend jaar ben ik er zeker bij! Naast mijn werk verzorg ik dus mijn oude moeder van 86. Ze krijgt ook hulp van anderen hoor, maar ik besteed daar veel tijd aan. Mooi is dat mijn moeder zelf ook weer de helpende hand biedt aan anderen. Ze ondersteunt iemand in de wajong en iemand die begeleid woont.
Ik woon alleen, heb geen partner of kinderen, maar ben bepaald niet alleen! Ik heb heel veel vrienden en vriendinnen, en ook een heleboel mensen die ik via mijn professionele netwerk ken. Maar bij mij lopen die rollen volstrekt door elkaar. Ik ken heel veel, heel uiteenlopende mensen in Groningen, maar ook in Amsterdam – je ziet het: verbinding is echt door rode draad in mijn leven!’
