Henk Bergen (1952) is een geboren en getogen Amsterdammer. Hij is opgegroeid in de Jordaan waar hij ook het grootste deel van zijn leven doorbracht. Inmiddels woont hij in de beschermende woonvorm Tourniairestraat (nu Masira) en staat hij te popelen om te verhuizen naar het nieuwe onderkomen van deze voorziening.
HVO-Querido neemt aan het eind van deze zomer afscheid van verzorgingshuis de Drie Hoven, dat gesloopt gaat worden, en verhuist naar een gloednieuw pand Masira aan de Delflandlaan, eveneens in stadsdeel Slotervaart. Bewoners, die actief zijn betrokken bij de inrichting van het pand, hebben in dit nieuwe huis meer comfort, ruimte en privacy. Voor bewoner en kunstenaar Henk Bergen kan de verhuizing naar een nieuwe en vooral ruimere omgeving niet snel genoeg komen. In zijn keurig nette kamer, vol grote maar ordelijke stapels met boeken en cd’s vertelt hij over zijn leven en zijn kunst.
Henk Bergen: ‘Mijn vader was militair en liep altijd in het pak. Hij was geen fanatieke ijzervreter hoor, hij was chauffeur. Mijn moeder was huisvrouw. Ik heb vier zusters die ik niet meer zo vaak zie, dat is wel jammer.
Henk Bergen, Verloren zielen
Altijd
Ik heb altijd kunstschilder willen worden, ik weet niet precies waarom. Ik vond het altijd al mooi om te tekenen en mezelf op die manier te uiten. Op school tekende ik vroeger ook al veel. Vader vond het beter als ik eerst een vak zou leren, dus ging ik naar de ambachtsschool en haalde mijn diploma. Ook daar tekende ik veel en we maakten modellen van vogels in hout, dat vond ik prachtig om te doen. Toch heb ik nooit in de bouw gewerkt, maar ben ik in de wijnhandel terechtgekomen en heb me opgewerkt tot keldermeester. Maar op een gegeven moment overleed de baas en toen werd het allemaal anders en ben ik daar weggegaan. Ik drink nog wel graag een glas wijn, variërend van een eenvoudig landwijntje tot een chique Richebourg.
Henk Bergen
Wijn
Ook toen was ik altijd aan het tekenen en het toeval wilde dat Jan Bentener, de bovenbuurman van de wijnhandel, een kunstenaar en tekenleraar was. Die zag mijn werk en zei: Henk, ik ga je helpen. En dat ging heel goed, ik heb veel van hem geleerd en heb later ook geëxposeerd. De eerste keer was in een galerie op de Brouwersgracht, daar was ik best trots op. Mijn schilderijen werden toen verkocht voor 400 tot 800 gulden. Ik heb er een tijdje aardig van kunnen leven. De laatste keer dat ik exposeerde was toen ik hier in de BW Tourniairestraat kwam wonen. Daarvoor heb ik ook in de Walborg geëxposeerd. Daar is een boekje van gemaakt en ook Boomerang ansichtkaarten. Samen met de dichter Peet Langen heb ik ook een boekje gemaakt, Ont-moeten heet dat.
Ik mag trouwens sowieso niet klagen, er is altijd behoorlijk wat interesse geweest in mijn werk. Schilderen is een mooi vak, maar wel heel hard werken, wil je wat bereiken en je werk regelmatig tentoonstellen.
Schilderij van Henk Bergen
Leren
Vroeger ging ik vaak met mijn vader naar het museum, meestal naar het Stedelijk. Hij moedigde me altijd aan in het schilderen. De laatste tijd ga ik niet meer zo vaak naar tentoonstellingen. Mijn favoriete kunstenaars zijn Jan Bentener, mijn leraar, en Matisse. Matisse weet de dingen zo mooi te vereenvoudigen, daar leer ik veel van. Ik houd ook van Salvador Dali. Die heeft een prachtig schilderij gemaakt van Jezus vanuit een driedubbel perspectief (Corpus Hyperkubus), dat is een van de mooiste schilderijen die er bestaan.
Schilderij van Henk Bergen
Elke dag
Ik ben niet gebonden aan een materiaal of techniek. Tekenen, schilderen of linoleumdrukken; acrylverf of olieverf, het is me allemaal even lief. Ik ben er gewoon gek op. Ik schilder altijd op mijn kamer. Er is net genoeg plek en – wat belangrijker is – er is mooi licht. Ik begin met een idee, een beeld dat in mijn hoofd opkomt. Dat laat ik een beetje sudderen zodat ik het op de juiste manier op het doek krijg. Meestal maak ik eerst een schets en als die aan mijn eisen voldoet dan gaat het achter elkaar verder. Inspiratie? Ik weet niet waar het vandaan komt, vaak is het ook een kwestie van zweten en doorgaan.
Schilderij van Henk Bergen
Ik teken of schilder elke dag. Het is mijn leven. Ik zou niet zonder kunnen. Er gaat ook een therapeutische werking van uit. Het helpt mij om met mijn angststoornis om te gaan. Ik ben gewend om van jongs af aan met angst te leven, maar het schilderen tilt me er boven uit, dwars door m’n angsten heen. De dokter zegt ook altijd: Henk, ga door met schilderen. Het personeel hier, dat zijn hele lieve mensen waar ik veel steun van krijg. Alleen als ik in een heel moedige bui ben, ga ik op straat. Medewerkers zijn altijd bereid om materiaal voor me te halen.
Jazz
Naast de beeldende kunst zijn muziek, vooral bebop zoals Lester Young, en literatuur mijn hobby. Ik lees graag Louis Couperus, Gerrit Komrij, Jeroen Brouwers of Sartre en allerlei poëzie. Maar ik heb ook alle albums van Kuifje, dat is zo mooi getekend en ook met veel humor. Je bent nooit uitgelezen, je hebt het nooit helemaal gemaakt, je ontwikkelt jezelf steeds weer verder.’
