Verhalen

Boropasies

18 augustus, 2016

Vorige week heeft de bergwandelgroep van het Martien Schaaperhuis een tocht gemaakt in de bergen, om precies te zijn in de Bayerische Alpen in Duitsland. Deze bergwandeltocht was een combinatie van actieve vakantie en aandacht voor persoonlijke groei. Deelnemers waren twee vrouwelijke, vier mannelijke cliënten en drie medewerkers van het Martien Schaaperhuis.

In drie dagen werden er 2000 hoogtemeters gemaakt door een afwisselend terrein. De tocht begon in het Olympisch stadion van Garmisch-Partenkirchen, bekend van het skischansspringen op nieuwjaarsdag. De route liep door een kloof met een bulderende rivier. Deze stroom hebben wij gevolgd tot zijn oorsprong in de bergen. Een van de deelnemers gaf aan dat hij het liefst de hele dag zou kijken naar de bron en de waterval, want “beter dan TV” en een prachtig gezicht. Hierna volgde het echte stijgen. De berg op door regen, wind, wolken en zelfs door de sneeuw! Tot aan de Zugspitze, met 2962 meter de hoogste berg van Duitsland.

Martien Schaaperhuis bedwingt Zugspitze

Martien Schaaperhuis bedwingt Zugspitze

Overwinning

Bergwandelen vraagt om een redelijk goede conditie. De trainingen die wij hebben gedaan kwamen dus zeer van pas. Fysiek en mentaal was de tocht uitdagend. Bergwandelen is confronterend, wanneer je bijvoorbeeld weinig zelfvertrouwen hebt, kom je dit onderweg tegen. Tijdens de tocht kregen wij allemaal met onderwerpen te maken die spelen in ons dagelijks leven. Door hierover te praten en elkaar fysiek en mentaal te steunen, heeft iedereen niet alleen de top bereikt, maar ook op persoonlijk vlak een overwinning geboekt.

Martien Schaaperhuis bedwingt Zugspitze

Wens

Om dit proces te ondersteunen hebben we in de trainingen toegewerkt naar de onderwerpen die in ons leven spelen. Er kwam een wens naar voren. Voorbeelden hiervan zijn de wens om zelfstandiger te leven, of los te komen van depressies. Deze wensen waren de tweede dag deel van een vision quest, een solo stiltewandeling waarbij deze wens het onderwerp was. Tijdens dit stuk wandelen in een prachtig dal was er tijd om een voorstelling te maken hoe de wens gerealiseerd gaat worden.

Martien Schaaperhuis in Beieren

Martien Schaaperhuis in Beieren

Samenwerken

De groep was bijzonder hulpvaardig en zorgzaam voor elkaar. Opvallend was het wegvallen van de rollen van die van begeleider of cliënt. Iedereen nam zijn verantwoordelijkheid in de groep. Door samen te werken heeft iedereen de top bereikt. Een belangrijk ingrediënt in onze groep was humor. Zo maakte wij kennis met de term de Surinaamse term boropasie. Dit betekent een stukje afsnijden op de route, een doorsteek maken. Onze boropasies hadden een wisselend succes.

Martien Schaaperhuis bedwingt Zugspitze

Gemütlich

Naast dit harde werken werd er gegeten en geslapen in berghutten. Het huttenleven is een ervaring op zich. Met velen verblijf je in kleine ruimten, het eten is simpel en de sfeer is sehr gemütlich. Onze groep werd door de waard van de berghut geprezen vanwege de vriendelijkheid van de deelnemers. Het was erg leuk om te zien hoe de andere wandelaars aanvankelijk met verbazing keken naar het bonte gezelschap waarmee wij de hut binnen kwamen. Kort hierna sloeg de verbazing om in interesse en ontstonden er gesprekken.
Voor sommige deelnemers was het vreemd dat je bezittingen open en bloot kunt achterlaten in de hut. Ook het zelf bijhouden van wat je gebruikt aan eten en drinken werd als zeer bijzonder ervaren. Het vertrouwen dat werd gegeven, werd sterk gewaardeerd. Kennismaken met deze wijze van met elkaar omgaan, kon soms ontroeren.

Martien Schaaperhuis bedwingt Zugspitze

Behulpzaam

Zo liep een gezin onze groep voorbij. Zij zagen dat de laatste wandelaar in onze groep haar uiterste best aan het doen was om boven te komen. De vader van het gezin keerde terug en nam de rugzak van onze deelnemer mee tot het eindpunt. Deze gebeurtenissen maakten diepe indruk en waren symbolisch voor hetgeen wij deze tocht in de bergen hebben meegemaakt.

Martien Schaaperhuis bedwingt Zugspitze

Meedoen

De wandeling door de bergen en alles wat de deelnemers daarbij overwonnen hebben, maakte de reis onvergetelijk en zeer voor herhaling vatbaar. De intentie is dan ook volgend jaar opnieuw een dergelijke reis te maken.
Daarvoor zijn mensen, ideeën en ook fondsen nodig. Arnold Jansen onze berggids tijdens dit avontuur, zorgde voor een mooie route en een veilige tocht.
Het Fonds Bijzondere Noden Amsterdam sponsorde voor het tweede jaar op rij de uitrusting van de cliënten, een geweldige bijdrage!

Kijk hier voor meer foto’s.

Deel dit verhaal:

Meer lezen?

Bekijk dan al onze verhalen.