Munir de Vries is een jonge geëngageerde kunstenaar en illustrator. Onlangs maakte hij het affiche voor On the run, een benefietloop ten bate van vluchtelingen in Utrecht.
Een van zijn projecten is ‘Fort Europa,’ een beeldverhaal over immigratie in Nederland uit meervoudig perspectief, niet alleen door de ogen van vluchtelingen, asielzoekers en illegale vreemdelingen, maar ook door die van een advocaat, een politieman en een beambte van de IND.
Het zal dan ook geen verwondering wekken dat Munir de Vries zich ook interesseert voor de wereld van dak- en thuislozen.
Geboeid
‘Wat er zich achter de getekende gezichten van daklozen schuilhoudt, heeft mij altijd geboeid,’ vertelt De Vries. ‘Ik nam contact op met HVO-Querido en mocht een dag doorbrengen met de daklozen in het gebouw aan de Poeldijkstraat. Al snel maakte ik contact en mocht ik in de kantine bij een groepje aan tafel komen zitten.
Eén van de mannen aan de tafel maakt vrolijk grapjes met de anderen terwijl hij een hand pillen achterover gooide. Hij had een hoop medische en financiële problemen, maar was toch in staat met een glimlach door het leven te gaan.
Munir de Vries, Documentation of the homeless shelter in Amsterdam HVO- Querido.
Optimisme
Een ander aan de tafel was bereid om mij een kleine rondleiding door het gebouw te geven, die eindigde in de rookruimte, waar wij kort babbelden over zijn verleden. Hij vertelde dat hij niet veel meer dan een jaar geleden nog een vriendin, een woning en een vaste baan had. In korte tijd ging het mis en kampeerde hij noodgedwongen op een terrein waar geen bestemming voor was. Totdat het terrein werd ontruimd en hij zijn tent kwijtraakte. Nu leeft hij met de dag en met een volle rugzak waarin, bewonderenswaardig genoeg, nog veel ruimte is voor optimisme.’
